ဝတ်စုံလက်ဝတ်ရတနာသမိုင်း

ဝတ်စုံလက်ဝတ်ရတနာသည် 1930 ခုနှစ်များတွင် စျေးပေါသော တစ်ခါသုံးလက်ဝတ်ရတနာအဖြစ် တိကျသောဝတ်စုံဖြင့် ဝတ်ဆင်ရန် ရည်ရွယ်ခဲ့သော်လည်း မျိုးဆက်များတစ်လျှောက် လက်ဆင့်ကမ်းရန် မရည်ရွယ်ပါ။ ၎င်းကို အချိန်တိုအတွင်း ဖက်ရှင်ကျကျဖြစ်စေရန် ရည်ရွယ်ထားပြီး ဟောင်းနွမ်းနေပြီး ၎င်းကို ဝတ်စုံအသစ်ဝယ်ယူမှု သို့မဟုတ် ဖက်ရှင်စတိုင်အသစ်ဖြင့် လိုက်ဖက်ရန် ပြန်လည်ဝယ်ယူခဲ့သည်။ ၎င်းကို 30 နှစ်များအတွင်း အမြောက်အမြားရရှိလာခဲ့သည်။

စျေးပေါသော လက်ဝတ်ရတနာများသည် 1930 ခုနှစ်များမတိုင်မီက တည်ရှိခဲ့သည်။ 1700 ခုနှစ်များအထိ ဖန်ထည် သို့မဟုတ် လက်ဝတ်ရတနာများ။ ချမ်းသာသူများသည် ငါးပိ သို့မဟုတ် ဖန်ကျောက်များကို အသုံးပြု၍ အကြောင်းပြချက်အမျိုးမျိုးဖြင့် ၎င်းတို့၏ ကောင်းသော လက်ဝတ်ရတနာများကို ပုံတူပွားခဲ့ကြသည်။ 1800 ခုနှစ်များအလယ်ပိုင်းတွင် လူလတ်တန်းစားများ ကြီးထွားလာကာ ယခုအခါတွင် ကောင်းမွန်သော၊ တန်ဖိုးကြီးနှင့် အခြေခံပစ္စည်းများကို အသုံးပြု၍ လက်ဝတ်ရတနာအဆင့်အမျိုးမျိုးကို ထုတ်လုပ်လာကြသည်။ ရွှေ ၊ စိန် ၊ မြ နှင့် နီလာ ကဲ့သို့သော အနု ရတနာ များ ကို ဆက်လက် ထုလုပ် ခဲ့ သည် ။ အောက်ခံသတ္တုနှင့် တွဲထားသော ရွှေအလွှာဖြစ်သော ရွှေလိပ်မှ လက်ဝတ်ရတနာများသည် လူလတ်တန်းစားများအတွက် ဈေးကွက်သို့ ဝင်ရောက်လာခဲ့သည်။ ဤလက်ဝတ်ရတနာသည် မကြာခဏဆိုသလို အဖိုးတန်ကျောက်မျက်များဖြစ်သည့် Amethyst၊ သန္တာကျောက် သို့မဟုတ် ပုလဲများဖြင့် ပြုလုပ်ထားလေ့ရှိပြီး ပိုမိုစျေးသက်သာသည်။ ပြီးတော့ ရွှေနဲ့တူအောင် လုပ်ထားတဲ့ ဖန်ကျောက်တွေနဲ့ အခြေခံသတ္တုတွေ ပါဝင်ပြီး လူတိုင်းတတ်နိုင်တဲ့ လက်ဝတ်ရတနာတွေ ရှိခဲ့ပါတယ်။ အမျိုးအစားသုံးမျိုးစလုံးကို နောင်လာနောက်သား မျိုးဆက်သစ်များထံ ဆက်ကပ်ရန် ရည်ရွယ်ပါသည်။

လက်ဝတ်ရတနာတစ်ထည်သည် မည်သည့်ခေတ်က စတင်ခဲ့သည်ကို သိရှိနိုင်စေရန် ကူညီပေးနိုင်သည့် သဲလွန်စများ ရှိတတ်သည်။ ပုံစံ၊ ပစ္စည်း၊ အမျိုးအစား။ ဥပမာအားဖြင့် ဝတ်စုံကလစ်များသည် 1930 ခုနှစ်များတွင် ရောက်ရှိလာပြီး 1950 ခုနှစ်များတွင် စတိုင်လ်ကျနေပါသည်။ လက်ဝတ်ရတနာများသည် ခေတ်၏ပုံစံများ၊ ဒီဇိုင်းများ၊ အရောင်များနှင့် ကျောက်တုံးများကို ထင်ဟပ်စေသည်။ ဥပမာအားဖြင့် 1910 ခုနှစ်မှ 1930 ခုနှစ်အတွင်း ငွေသည် သတ္တုအတွက် အကြိုက်ဆုံးအရောင်ဖြစ်သောကြောင့် လက်ဝတ်ရတနာများကို ပလက်တီနမ်၊ ရွှေဖြူ၊ ငွေ သို့မဟုတ် ငွေနှင့်တူစေရန် အခြေခံသတ္တုအရောင်ဖြင့် တွေ့ရှိခဲ့သည်။ ဒုတိယကမ္ဘာစစ်တွင် ရွှေသည် လူကြိုက်များလာသော်လည်း စစ်ပွဲအတွက် အရေးကြီးသောကြောင့် ရှားပါးလာသည်။ ရရှိနိုင်သောရွှေများကို အလွန်ပါးလွှာသော အရွက်များအဖြစ် ပြုလုပ်ထားပြီး လက်ဝတ်ရတနာအဖြစ်သို့ မပြောင်းမီ ငွေ (ကြာကြာဟုခေါ်သည်) နှင့် ချည်နှောင်ထားလေ့ရှိသည်။ 1930 ခုနှစ်များတွင် rhinestones များ၏ရေပန်းစားမှုသည် ဥရောပတွင် အမြဲတိုးလာခဲ့သည်။ ၎င်းကို 1940 ခုနှစ်များအထိ အမေရိကန်တို့ မရနိုင်ပါ။ ရလဒ်အနေဖြင့်၊ ဤခေတ်မှ အစိတ်အပိုင်းအများစုသည် သတ္တုအများအပြားနှင့် ကျောက်တစ်လုံးတည်း သို့မဟုတ် သေးငယ်သော rhinestones အစုအဝေးများ ပါဝင်တတ်သည်။

ယနေ့ခေတ်သည် ယခင်ခေတ်များနှင့် သိပ်မကွာခြားတော့သည်မှာ သေချာပါသည်။ ကျွန်ုပ်တို့တွင် ကောင်းမွန်သော လက်ဝတ်ရတနာများ၊ အဖိုးတန် လက်ဝတ်ရတနာများနှင့် ၀တ်ဆင်ထားသော လက်ဝတ်ရတနာများ ရှိပါသေးသည်။ ဝတ်စုံလက်ဝတ်ရတနာသည် ပြီးပြည့်စုံသော အထိအတွေ့ကို ပေါင်းထည့်နိုင်ပြီး သင့်ဖက်ရှင်အသိကို ပြသနိုင်သည်။ လွန်ခဲ့သည့်နှစ်များက ၀တ်စုံလက်ဝတ်ရတနာပုံစံများသည် ယခုအခါ အလွန်ခေတ်စားလာကာ အများအပြားကို ပြန်လည်ထုတ်လုပ်လျက်ရှိသည်။ ဝတ်စားဆင်ယင်မှု လက်ဝတ်ရတနာတွေနဲ့တောင် အရည်အသွေးပိုင်းမှာ ကွာခြားမှုရှိပါတယ်။ အသစ်သော အပိုင်းများစွာသည် ကျောက်တုံးများတွင် တုန်ခါမှု သို့မဟုတ် အဟောင်းအပိုင်းအစများ၏ အလေးချိန် မရှိပါ။

ရှေးဟောင်းနှင့် ခေတ်ဟောင်း ၀တ်စုံ လက်ဝတ်ရတနာများသည် စုဆောင်းရတာ ပျော်စရာလည်းကောင်းသလို ဝတ်ရတာလည်း ပျော်စရာကောင်းသည်။ ၀တ်စုံလက်ဝတ်ရတနာများသည် ရိုးရိုး "စုဆောင်းနိုင်သော" မဟုတ်တော့ပါ။ ၎င်းသည် "စတိုင်နှင့်" "ခေတ်ဆန်သည်" နှင့် ကြောက်စရာကောင်းသော စကားဝိုင်းတစ်ခုဖြစ်သည်။ အထင်ကြီးစေရန် ၀တ်ဆင်ပါ။