5 razy ludzie znaleźli skarby w nieoczekiwany sposób

Istnieją trzy główne źródła ukrytych skarbów: zakopane pirackie złoto, starożytne grobowce i sekcja „Ponieważ oglądałeś” w serwisie Netflix. Ale to tylko źródła. Przypuszczamy, że istnieją inne sposoby na znalezienie sekretnych bogactw. Przekażemy następujące osoby. Wydają się być ekspertami. 5 Sweter Goodwill okazuje się kawałkiem historii sportu Goodwill świetnie się sprawdzi, jeśli chcesz znaleźć garnitur, w którym ktoś zginął na randce w sądzie. Ale nawet stosy zbutwiałych swetrów i zakurzonych spodni czasami skrywają dobre rzeczy. Mówiąc dokładniej, ten uświęcony artefakt NFL: Jako sprzedawcy odzieży vintage, małżeństwo z Tennessee, Sean i Nikki McEvoy, zawsze szukają tanich ubrań, najlepiej takich, które nie były noszone od czasów administracji Cartera. W 2014 roku postanowili odwiedzić sklep Goodwill w Karolinie Północnej. Tam Nikki zauważyła „schludny, wysokiej jakości” sweter uniwersytecki z Akademii Wojskowej w West Point. I było tanio! Duet musiał za to zapłacić zaledwie 58 centów. Ale może ludzie z Goodwill powinni byli przyjrzeć się bliżej temu swetrowi. Mogli zauważyć, że należał on kiedyś do supergwiazdy trenerskiej NFL Vince’a „The Barda” Lombardiego. Po powrocie do domu Nikki rzuciła okiem i znalazła plakietkę z imieniem i nazwiskiem wszytą w dekolt. Niestety, to imię jej nie odpowiadało, więc sweter powędrował na stos ubrań vintage. Tylko przez czysty przypadek kilka miesięcy później Sean był i zobaczył na starym zdjęciu mężczyznę ubranego w znajomo wyglądający sweter. „Czy nie byłoby fajnie, gdybyśmy mieli dokładnie ten sweter?” zastanawiał się... Tak, ten kupiony za 58 centów Goodwill Lombardi nosił podczas pobytu w West Point, gdzie wielu zgadza się, że nauczył się swojego słynnego stylu coachingu (czytaj: wrzasku). Mając w ręku taki sportowy relikt, Sean zadzwonił do Football Hall of Fame i zapytał, czy chcą go kupić, ale zażądali, aby przekazali go za darmo (bo futbol jest). Zawiózł więc sweter do domu aukcyjnego w Dallas, gdzie po potwierdzeniu, że rzeczywiście jest ociekający plamami historii, sprzedał go na aukcji wielkiemu fanowi za 43 020 dolarów. To zysk na poziomie ponad 10 procent! Może . Nie radzimy sobie z liczbami.4 Kilka starych puszek po puszkach okazało się wypełnionych złotymi dublonami W 2013 roku małżeństwo mieszkające w Północnej Kalifornii, ogniwie gorączki złota z 1949 r., zauważyło coś dziwnego podczas spaceru z psem: dziwny fragment metal wystający z błota. Po przeszukaniu okolicy wykopali kilka wyglądających na starożytnie puszek blaszanych, wypełnionych nie zgniłymi brzoskwiniami ani cudownie zakonserwowanym spamem, ale tysiącami… Osiem puszek, które wykopali, zawierało 1427 niemal menniczych złotych monet z XVIII wieku. Małżeństwo, które pozostało anonimowe w obawie, że ich ziemia zostanie opanowana przez duchy dawnych poszukiwaczy, zabrało towar do rzeczoznawcy, który poinformował ich, że skarb Saddle Ridge jest wart 0,5 dolara. Z tego milion pochodziło z monety – niezwykle rzadkiego podwójnego orła z 1866 roku No Motto. „Będzie to uważane za jedną z najlepszych historii w historii naszego hobby” – powiedział Don Willis, prezes Professional Coin Grading Service. Biorąc pod uwagę, że tym hobby jest kolekcjonowanie starych monet, prawdopodobnie nie było zbyt dużej konkurencji, ale mimo wszystko.3 Dwóch kumpli nieświadomie kupuje bungalow słynnego artysty, a następnie znajduje dzieła sztuki warte miliony dolarów W 2007 roku kumple Thomas Schultz i Lawrence Joseph otrzymali prezenty zwiedzanie zniszczonego nowojorskiego domku, który mieli nadzieję kupić tanio i wyremontować. Ale kiedy przeszukali garaż, znaleźli niezwykłe śmieci: tysiące szkiców, obrazów i ilustracji. Spodobała im się ta dosłownie śmieciowa sztuka i zapłacili właścicielowi dodatkowe 2500 dolarów, czyli około dolara za obraz. Czy sądzisz, że był naprawdę wart fortunę? JAK?! Być może nie słyszałeś o Arthurze Pinajianie. Amerykanin pochodzenia ormiańskiego, który początkowo zajmował się tworzeniem komiksów w Złotym Wieku Komiksu, później kontynuował swoje powołanie jako malarz abstrakcyjny, mając nadzieję, że zostanie kolejnym Picassem. Nigdy jednak nie zyskał uznania, na jakie liczył, więc odizolował się w ostatnim miejscu, w którym ktokolwiek mógłby szukać genialnego artysty: na Long Island. Tam dzień i noc przesiadywał w swoim warsztacie, pracując w całkowitej anonimowości. Dał nawet swoim krewnym jasne instrukcje, że po jego śmierci cała jego twórczość powinna zostać zniszczona. Ale pozbycie się 3000 obrazów to nic, więc jego potomkowie po prostu sprzedali chatę, a dzieła sztuki zostawili w garażu, aby zgniły. Jednak podobnie jak w przypadku wielu wielkich artystów, dzieła Arthura stały się sławne – i, co ważniejsze, szalenie drogie – po tym, jak kopnął stare wiadro z farbą. To była dobra wiadomość dla Schultza i Josepha, którzy w końcu zorientowali się, że kupili nie tylko legowisko Pinajiana, ale także całe jego dziedzictwo. W sumie kolekcję wyceniono na kwotę do , co według szacunków może wynosić nieco ponad 2500 dolarów. (Przynajmniej trochę. Powtórzę: nie jesteśmy świetni w matematyce.) 2 Kanadyjski śmieciarz znalazł fortunę ukrytą w zepsutym telewizorze, podczas gdy ekran telewizora jest wypełniony cudami – smokami! zombie! Bałki! - szperanie w jego wnętrznościach musi być nudną pracą. Ale nie dla jednego pracownika zakładu recyklingu telewizorów w Barrie w Ontario. Podczas demontażu starego telewizora w 2017 roku znalazł plik . Ten (naprawdę, aż nazbyt szczery) mężczyzna powiedział swojemu menadżerowi o skarbie, a ten przekazał go policji. Na szczęście w pudełku znajdowały się także dokumenty, które pozwoliły policjantom na wyśledzenie skrytki aż do jej prawowitego właściciela, wówczas 68-letniego mężczyzny mieszkającego w pobliskim miasteczku nad jeziorem, który nie miał pojęcia, że ​​jego majątek netto spadł o sześciocyfrową kwotę od czasu jego ostatnia zabawa z Netfliksem. Według zapominalskiego, wielkiego wydawcy, pieniądze pochodziły z spadku pieniężnego po rodzicach, który 30 lat wcześniej ukrył w telewizorze. Prawdę mówiąc, ukrył to tak dobrze, że o tym wiedział. Podarował nawet zestaw swojemu kumplowi, który następnie przez dziesięciolecia wpatrywał się w najcenniejszy telewizor w kraju, a następnie wyrzucił zepsuty stary telewizor do zakładu recyklingu. Mężczyzna zapewnił policję, że nie zdawał sobie sprawy, że brakuje pieniędzy ponieważ myślał, że jest ukryty gdzie indziej w domu. Co rodzi pytanie: ile tajnych skrytek ma ten facet? Czy po prostu co tydzień w roztargnieniu wrzuca do recyklingu stare pudełka po płatkach śniadaniowych wypełnione drobnymi fortunami? Sądzimy, że mieszkańcy okolicy przekonają się o tym, gdy zaczną zauważać miejscową populację włóczęgów w cylindrach i smokingach.1 Kobieta kupiła bezcenny naszyjnik za 15 dolarów na pchlim targu w 2005 roku, przeszukując lokalny pchli targ w Filadelfii (tj. odpowiedni czasownik do przeglądania pchlego targu, sprawdź go), Norma Ifill zauważyła dziwny metalowy naszyjnik. Ujęta jej przesadnym, plemiennym wyglądem, chętnie zapłaciła marne 15 dolarów za zabawną sztuczną biżuterię. Przez następne trzy lata Ifill nosił go tylko kilka razy. Ale za każdym razem, gdy się nim przemierzała, zauważała, że ​​ludzie nie mogli oderwać od niego wzroku. W końcu nie codziennie można zobaczyć, jak ktoś zakłada na grilla naszyjnik za 300 000 dolarów. Alexander Calder, znany ze swoich abstrakcyjnych rzeźb z drutu, tworzył także dzikie dzieła dla swoich sławnych przyjaciół. W latach trzydziestych i czterdziestych debiutantki wolały wykwintne zwroty akcji Caldera od nudnego, starego diamentowego wisiorka. A naszyjnik Ifilla nie był jakimś przypadkowym Calderem. Był to jeden z jego najlepszych dzieł, wystawiony w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Nowym Jorku w 1943 roku. W 2008 roku Ifill odwiedził Muzeum Sztuki w Filadelfii, gdzie akurat odbyła się wystawa biżuterii Calder. Tam zdała sobie sprawę, że jej jaskrawa biżuteria wygląda dokładnie tak, jak cenne przedmioty leżące za wzmocnionym szkłem. Zaniosła naszyjnik kustoszowi wystawy, który potwierdził, że jest to prawdziwy zaginiony Calder. W 2013 roku naszyjnik został wystawiony na aukcję, za co zdobył Ifill. Co jest... Co? 20 procent więcej, niż za to zapłaciła? 30? Dlaczego nikt nam nie pomoże?