VICENZA، ایتالیا Vicenza در مرکز خود بسیار قرون وسطایی است، مجموعه ای متراکم از خانه های قدیمی با رنگ کره در امتداد راه های باریک که گهگاه جای خود را به برخی از زیباترین معماری های دوره رنسانس می دهد، اما این سازه ها قدرت صنعتی را پنهان می کنند که این شهر کوچک را ایتالیایی کرده است. روبرتو کوین که شرکت همنامش یکی از موفق ترین برندهای Vicenzas در سراسر جهان است، گفت: ما برای انجام این نوع کارها متولد شدیم. ما برای خلق زیبایی به دنیا آمده ایم، ما برای خلق ایده های جدید به دنیا آمده ایم. در DNA ما وجود دارد. این چیزی است که ما می دانیم چگونه انجام دهیم. تقریباً 10 درصد از جمعیت بیش از 100000 نفر در بخش جواهرات شاغل هستند و نوجوانان می توانند دبیرستان را با تحصیل در رشته جواهرات در Scuola dArte e Mestieri جایگزین کنند. میراث محلی جواهرسازی حتی به خیابان های سنگفرش شده هم مربوط می شود: از 600 سال پیش. قبل از میلاد، ویسنتینی ها بست های لباس به نام فیبولا و سایر زیور آلات برنزی می ساختند. اما قرن چهاردهم، با تأکید بر صنایع دستی و اصناف (و اساسنامه 1339 که زرگران fraglia یا صنف را به رسمیت می شناسد) بود که ویچنزا را به عنوان مرکز برجسته هنر جواهرسازی معرفی کرد و صنف جواهرات آن را به یک نیروی سیاسی در میان اشراف تبدیل کرد. و بازرگانان و جامعه شهر تا به امروز. قلب ویچنزاس Piazza dei Signori است، انجمن شلوغ رومی سابق که میدان وسیع سنگفرش شده آن خانه بازار هفتگی چند صد ساله، لژیون بارهای aperitivo است که جمعیت عصرگاهی در آن جمع می شوند. این شهر شراب دوست، و ویترین های 10 کسب و کار مستقل جواهرات. در دهه 1300، 15 مغازه از این قبیل در این میدان وجود داشت. سوپرانا، خانهای که امروزه طولانیترین مکان در میدان خود بوده است، در سال 1770 توسط خانواده جواهرفروشی که تاج گرانبهای مشهوری را برای مجسمه مریم مقدس در کلیسای سنت مریم ساخته بودند، تأسیس شد. مری مونت بریکو در همان نزدیکی است. برج ساعت قرن چهاردهمی بیسارا کمی متمایل (اما همچنان فعال) بر میدان حاکم است. توسط دو ستون سر به فلک کشیده، بالای آنها مجسمه های مسیح نجات دهنده و شیر بالدار که نماد ونیز است، شهر مردابی در حدود 50 مایلی شرق که در قرن 15 بر ویچنزا حکومت می کرد. و در باسیلیکا پالادیانا قرن شانزدهمی، با ردیف دوتایی باشکوه از طاقهای مرمر سفید اثر آندریا پالادیو، تأثیرگذارترین معمار رنسانس و برجستهترین ساکن ویچنزاس. از سال 2014، کلیسای پالادیانا، موزه دل گیوی را در خود جای داده است. تنها موزه جواهرات در ایتالیا و یکی از تعداد انگشت شماری در جهان، با جعبه گنج از یک فضای نمایشگاهی طراحی شده توسط پاتریشیا اورکیولا. این موزه به تازگی در حال تکمیل بزرگترین نمایشگاه انفرادی است که تا به حال به هنرمند و جواهرساز Gi Pomodoro تقدیم شده است و پس از آن نمایشگاهی در مورد تاج و تاج برگزار می شود. این نمایشگر شامل مجموعه ای چرخشی از جواهرات از ویچنزا و فراتر از آن، از جمله تاج مونت بریکو است. سنجاق سینه پرنده لالیک 1890 با یک مشت الماس تزئین شده است. آلبا کاپلیری، مدیر، گفت که موزه بیش از ارزش اقتصادی، ارزش فرهنگی دارد. این موزه وضعیت ویچنزا را به عنوان پایتخت جواهرات ارتقا داده است، همانطور که در نظر گرفته شده بود. همراه با کمک شهر (که فضای بازیلیکا پالادیانا را به آن وام می دهد) و برخی حامیان صنعت، بودجه موزه عمدتاً توسط گروه نمایشگاهی ایتالیا تامین می شود. ویچنزائورو، نمایشگاه محلی جواهرات را برگزار می کند که بیش از هر نمایشگاه دیگری در ایتالیا، غرفه داران و شرکت کنندگان را به خود جذب می کند. این رویداد دو بار در سال، که قرار است شنبه افتتاح شود، در محل نمایشگاه Fiera di Vicenza در خارج از مرکز شهر برگزار می شود. بیش از 56000 بازدید کننده در سال 2017 به خود جلب کرد که 18000 نفر از آنها در ژانویه آمده بودند. در مقام مقایسه، رویداد ژانویه امسال 23000 نفر را جذب کرد. ماتئو مارزوتو، نایب رئیس گروه های نمایشگاه، گفت که این بزرگترین نمایشگاه نیست. در سال 1836، خانواده او Marzotto Tessuti را راه اندازی کردند، اکنون تولید کننده پیشرو پارچه در ایتالیا و یکی از دلایلی که ویچنزا نیز تامین کننده اصلی منسوجات و مد است. چیزی که ما می خواهیم باشیم زیباترین نمایشگاه است، برای ارائه سه روز کاری برای بازدیدکنندگان او گفت که می تواند سبک زندگی ایتالیایی را تجربه کند و به جذابیت های Piazza dei Signori اشاره کرد، جایی که در El Coq، رستوران ستاره دار میشلین شهر نشسته بود. (با این حال، رشد همچنان یک اولویت است، بنابراین با افزایش تعداد غرفهداران و بازدیدکنندگان، ساخت و ساز در سال 2019 در یک غرفه نمایشگاهی به مساحت تقریباً 540,000 فوت مربع، 20 درصد گسترش، برنامهریزی شده است.) تاج بانوی ما مونت بریکو ( 1900)، همچنین در موزه. این سنگ با پریدوت، الماس، یاقوت، مروارید، یاقوت کبود و آمتیست، در میان سنگهای دیگر پوشانده شده است. در سراسر جهان برای فروش. شهری که در طول جنگ جهانی دوم از بمبارانها و محرومیتهای سنگین رنج میبرد (دیگر ایتالیاییها مردم شهر را بهعنوان mangiagatti یا گربهخواران طعنه میزنند)، ویچنزا هرگز ارتباط خود را با هنر طلاسازی از دست نداد و اقتصاد در دهه 1950 احیا شد. و در دهه 60، سنت طولانی جواهرات خود را با نوآوری های صنعتی و تکنولوژیکی، همراه با سرمایه گذاری آمریکا در این منطقه، از جمله ساخت پایگاه نظامی ایالات متحده، ترکیب کرد. در دهه 1970، ویچنزا در میان رونق فروش جواهرات اروپایی و آمریکایی رونق داشت. ; کریستینا دل ماره، مورخ جواهرات و یکی از متصدیان موزه دل جیوئیلوس، گفت که تعداد آتلیههای صنعتگر افزایش یافت، در حالی که کارخانهها به لطف ماشینهایی که در محلی اختراع شدند، مقادیر زیادی جواهرات و بهویژه زنجیر تولید کردند. این ترکیبی از صنعتگران ماهر و فناوری همچنین شهر را به عنوان کارگاه برخی از بهترین برندهای معروف از جمله گوچی، تیفانی معرفی کرد. & کت کیارا کارلی، که همراه با Marino Pesavento 26 سال پیش Pesavento را در Centro Orafa Vicentina، مجتمعی در حومه شهر که دارای 40 شرکت است، تأسیس کردند، گفت: و هرمز. اینجا از نظر فناوری بسیار پیشرفته بودند، اما چیزی که تفاوت را ایجاد می کند مهارت دستی ما است. این تجارت جواهرات ایتالیایی را با تاکید بر زنجیر، ترکیبی از جواهرات ماشینی و چاپ سه بعدی با مونتاژ دستی و تمام شده ایجاد می کند. Pesavento یک شرکت اکثریت زن است که در این صنعت عمدتاً مردانه غیرمعمول است، با 26 زن در این صنعت. تیم 40 نفره کارگاه ها و دفاتر خود را اداره می کند. اما از جنبههای دیگر، این برند برای شرکتهای جواهرات ویچنزاس معمول است: این یک امر خانوادگی است، با خانم. برادر و خواهر دوقلوی کارلیس در کنار او کار می کنند. هنوز ۸۰ درصد کار در اینجا Handcraft است، خانم کارلی گفت در حالی که روی زنی با لباس آبی خم شده بود که با ظرافت یک زنجیر نقره ای را با لیزر لحیم می کرد. اما Pesavento همچنین آخرین فصل داستان Vicenzas را نشان می دهد: تعدیل پس از رکود در سال 2008 به اقتصاد ضعیف ایتالیا و بازار جهانی دشوار. Pesavento جواهرات نقره آبکاری شده می فروشد، نه طلای جامد، و بسیاری از آنها با مارک های امضا شده polveri di sogni لهجه دارند. ریز ذرات کربنی که درخشش الماس سیاه را با قیمتی بسیار پایینتر ایجاد میکند. به طور کلی امروزه، شرکت های Vicenzas محصولاتی را بازاریابی می کنند که قیمت کمتری نسبت به آنچه قبلا ارائه می کردند، هستند، اما همچنان نشان دهنده سبک و دانش ایتالیایی هستند. با بحران، ما موظف شدیم که نسبت به کاری که انجام میدهیم بسیار بیشتر فکر کنیم، خانم. کارلی گفت: جهانی شدن ایتالیا را کشته است. کوین که می گوید تجارت صادراتی او علیرغم رقابت کشورهایی با هزینه تولید پایین تر همچنان قوی است. بزرگتر بزرگتر شد. کوچکتر کوچکتر یا ناپدید شد. کسبوکار او به سمت بزرگتر سقوط میکند، در حالی که بیشتر جواهرات خانههای ویچنزاس فعالیتهای کوچک و خانوادگی بودهاند. آقاي کوین تخمین می زند که در سال 1977 حدود 5300 کسب و کار جواهرات در شهر وجود داشت. امروز، 851 مورد وجود دارد. وی خاطرنشان کرد: با این حال، ویچنزا به لطف مهارت برتر و استاندارد سبک ایتالیایی، جایگاه خود را بهتر از پاسگاه های جواهرسازی در فرانسه، اسپانیا و آلمان حفظ کرده است. ویچنزا باید ایتالیاییای را که در گذشته انجام میداد بیان کند، یک سیگار روشن در یک دستش در حالی که یک جرعه اسپرسو را پشت میزش مینوشید. دنیا از ما انتظار زیبایی و کیفیت دارد. احساس ایتالیایی گذشته در ویچنزا آسان است. گردشگران برای دیدن ساختمانهای متقارن رنسانس پالادیوس به شهر هجوم میآورند: بازیلیکا. Teatro Olimpico، یک شگفتی 1585 که یک آمفی تئاتر باستانی را به عنوان یک خانه بازی سرپوشیده بازسازی می کند. و دیگر سایتهای محافظت شده توسط یونسکو. با این حال، بازدیدکنندگان ممکن است به راحتی یکی از پرطراوتترین نمونههای معماری را از دست بدهند: ویچنزا در مینیاتور، حدوداً در سال 1577، سالی که شورای شهر پالادیو را مأمور طراحی مدل کوچکی از شهر کرد. این مدل با 300 ساختمان کوچک با قطر حدود دو فوت و با دقت تمام در نقره استرلینگ توسط جواهرسازان Vicenzas ساخته شد که به بیش از 2000 ساعت کار دستی نیاز داشت. پیشکشی به مریم باکره برای پایان دادن به طاعون، در سال 1797 توسط نیروهای ناپلئون نابود شد. اما در سال 2011 شهر با استفاده از ظاهر آن در چندین نقاشی رنسانس به عنوان راهنما، این مدل را بازسازی کرد. امروز، در یک جعبه روشن در موزه دیوسیزان، نذری خاموش و درخشان به انجیل بی پایان جواهرسازی در ویچنزا قرار دارد.
![ویچنزا، پایتخت طلایی ایتالیا 1]()