جعلی جای خود را در سطح بالا می گیرد

قطعاتی که در خیابان‌های بزرگ در سراسر جهان به قیمت یک پنی به فروش می‌رسند، توسط ماشین‌هایی با استفاده از کم‌هزینه‌ترین مواد ممکن به‌طور انبوه تولید می‌شوند، به طوری که تراشه‌های "طلا" یا "نقره" به راحتی و سنگ‌ها می‌ریزند.

تقلبی های گران قیمت با مواد باکیفیت با دست ساخته می شوند. آنها نه تنها دوام بیشتری دارند، بلکه بهتر نشان می دهند.

ست کردن یک سنگ، حتی اگر واقعی نباشد، می تواند تفاوت زیادی در نحوه درخشش آن ایجاد کند. اگر خیلی کم باشد، نور کافی به آن نمی رسد که چشم را خیره کند. خیلی بالاست و در خطر بیرون آمدن است.

ناتالی کالین، مدیر خلاقیت سواروسکی، می‌گوید: «وقتی تمام مراحل و مهارت پشت آن را بدانید، خواهید دید که ارزش آن قیمت را دارد.» سواروسکی جواهرات لباسی را با کریستال خود می سازد، با قیمت هایی که از 100 دلار شروع می شود اما به راحتی بالاتر از آن افزایش می یابد. این یک عملیات بین المللی گسترده است، با کارخانه کریستال اصلی خود در Wattens، اتریش. کارخانه ای در تایلند که بسیاری از کارهای دستی در آن انجام می شود. و دفاتر در پاریس، که در آن طرح ها توسعه یافته است.

هر قطعه با مفهومی شروع می شود که توسط پیش بینی کنندگان روند شرکت آغاز می شود. کالین گفت، آنچه که آنها برای بهار و تابستان آینده دیدند، "در دو جهت، همانطور که اغلب هستند." «از یک طرف، گرایشی به سمت رنگارنگ و شاد وجود دارد. در طرف دیگر، برعکس وجود دارد: شیک تر، مینیمال و مدرن با لمسی از درخشش. و با هر رنگی که از فلز می‌آید، با طلای زرد و مقدار زیادی رزگلد." کالین گفت، تیمی متشکل از 35 طراح هر فصل با 1500 طرح می‌آیند که از بین آنها 400 طرح انتخاب می‌شود.

از هر قطعه حداکثر سه نمونه ساخته شده است. آنها از نظر قابلیت پوشیدن، در میان عوامل دیگر، ارزیابی می شوند. کالین گفت: سپس این قطعه به تولید می رسد، "مانند جواهرات خوب، همه با دست، با برش سنگ ها، پرداخت فلز، تنظیم سنگ ها، همه دستی."

او گفت: یک گردنبند از مجموعه بهار/تابستان 2015، چوکر Celeste، "20 ماه پیش زمانی که ما شروع به فکر کردن به باغ ها و نیاز به ارتباط مجدد با طبیعت کردیم" متولد شد.

گردنبند تمام شده شامل 2000 کریستال دست‌کاری شده است که هر کدام با دست روی یک دیسک پلکسی گلاس اعمال می‌شود تا پس‌زمینه‌ای با 220 سنگ آمیتیست رنگی، فیروزه، عقیق آبی و زمرد در رزین به شکل گل‌های انتزاعی ایجاد کند. قیمت: 799 دلار

در مقابل، اندرو پرینس یک عمل جراحی یک نفره است و جواهرات او ممکن است هزاران دلار قیمت داشته باشد. پرینس چه جواهرات مصنوعی «دانتون ابی» را بسازد و چه برای مجموعه همنامش، هر قطعه را خودش طراحی می کند و آن را با دست در آتلیه اش در شرق لندن می سازد.

او متخصص تاریخ جواهرات است و در موزه ویکتوریا و آلبرت سخنرانی کرده است. او مغازه‌های عتیقه‌فروشی و کارخانه‌های قدیمی را برای یافتن سنگ‌های قدیمی جستجو می‌کند که با وجه‌های کمتر تراشیده شده‌اند تا کمتر برق بزنند، اما از نظر رنگ درخشان‌تر باشند.

او می گوید که از کار در جواهرات لباس لذت می برد زیرا به او آزادی می دهد که دست زدن به جواهرات واقعی آن را ندارد. به عنوان مثال، او یک بند برای یک لباس شب با قطاری از الماس ایجاد کرد که در پشت آن قرار دارد، چیزی کاملا غیر عملی با سنگ های واقعی.

جواهرسازان لباس محدود به برش کریستال یا شیشه برای تقلید از جواهرات نیستند، و این با محبوبیت جواهرات مفهومی، که گاهی از مواد غیرمنتظره یا بازیافتی ساخته شده‌اند، افزایش یافته است.

جوزفین چنتر، رئیس ارتباطات موزه طراحی لندن، می گوید: «دنیای جواهرات واقعاً در دهه 1970 باز شد. «طراحان جواهرات شروع به استفاده از مواد غیر قیمتی کردند. جواهرات نه به ارزش مواد، بلکه به ارزش طرح تبدیل شد.» او با ورق زدن کاتالوگ نمایشگاه موزه در سال 2012، «لذت های غیرمنتظره: هنر و طراحی جواهرات معاصر» اشاره می کند که تقریباً همه چیز در نظر گرفته شده است. بازی منصفانه: نمد، اکریلیک، میخ، استخوان، چوب، چرم و غیره.

زیورآلات لباس نیز می توانند آزادی بیشتری به پوشنده بدهند.

Judieanne Colusso، یک مشاور املاک با Colors of Tuscany در فلورانس، ایتالیا، مجموعه ای از جواهرات واقعی (و یک دختر در لندن آموزش دیده در گوهرشناسی) دارد. با این حال او در ایمیلی نوشت: "من عاشق جواهرات لباس هستم، به خصوص گوشواره ها، زیرا می توانند بزرگتر از زندگی باشند." "آنها همیشه پول زیادی ندارند، اما به لباس و چهره شما زیبایی خاصی می بخشند." او گفت که موارد مورد علاقه او حلقه های نقره ای "با تعداد زیادی تکه های کوچک با پیام های صلح و کارمای خوب حک شده روی آنها و چند سنگ کوچک آبی تیره است." یکی دیگر از طرفداران فاکس، استفانیا فابرو ساکن میلان است که قرار است مجموعه جواهرات مدیترانه را با ترکیب پارچه و سنگ های قیمتی معرفی کند.

او در ایمیلی نوشت: «من عاشق زیورآلات لباس هستم زیرا به من اجازه می‌دهد تا قطعات عجیب و غریبی بپوشم که لوکس به نظر می‌رسند، بدون قیمت جواهرات خوب. "خانواده من اغلب به مسافرت می روند، بنابراین من دوست دارم که این قطعات بتوانند فرسودگی و پارگی بسته بندی و بازکردن را تحمل کنند." حتی با وجود اینکه خمیر (شکلی از شیشه سربی که می‌توان آن را صیقل داد تا مانند الماس درخشان شود) در جواهرات در دهه 1720 استفاده می‌شد، 200 سال دیگر طول کشید تا کوکو شانل، جعلی‌ها را واقعاً مد روز بسازد.

او اولین شیک پوشی بود که جواهرات لباس را در بوتیک خود در خیابان کامبون پاریس فروخت. او گفت که در اوقات فراغتش دوست داشت با موم بنشیند و الگوهای جواهرات بسازد، که بعداً از فلز طلایی رنگ و مهره های شیشه مذاب ساخته شدند تا شبیه جواهرات گرانبها یا طناب های مروارید شوند. وقتی او همه چیز را جمع کرد، مشتریانش همین کار را کردند.

اگر امروزه جواهرات "مد" مترادف دیگری برای "لباس" است، و اگر هر طراح مجموعه خود را داشته باشد، مانند بسیاری از روندها، با Chanel شروع شده است.

سرویس خبری نیویورک تایمز