Fake neemt zijn plaats in op het hogere segment

De stukken die in de winkelstraten over de hele wereld voor bijna een cent worden verkocht, worden in massa geproduceerd door machines waarbij gebruik wordt gemaakt van de minst dure materialen die mogelijk zijn, zodat de "gouden" of "zilveren" stukjes gemakkelijk vallen en de stenen eruit vallen.

De dure namaakartikelen worden met de hand gemaakt van hoogwaardige materialen. Ze zijn niet alleen duurzamer, maar laten ook beter zien.

Het met de hand plaatsen van een steen, zelfs als deze niet echt is, kan het verschil maken in de manier waarop hij schittert. Als de lamp te laag staat, valt er niet genoeg licht op om de ogen te verblinden; te hoog en dreigt eruit te springen.

Nathalie Colin, creatief directeur van Swarovski, zei: "Als je eenmaal alle stappen en het vakmanschap erachter kent, zul je zien dat het de prijs waard is." Swarovski maakt kostuumjuwelen waarin het kristal is verwerkt, met prijzen die onder de $ 100 beginnen, maar daar gemakkelijk bovenuit stijgen. Het is een uitgebreide internationale operatie, met zijn originele kristalfabriek in Wattens, Oostenrijk; een fabriek in Thailand waar veel handwerk wordt gedaan; en kantoren in Parijs, waar ontwerpen worden ontwikkeld.

Elk stuk begint met een concept dat is bedacht door de trendvoorspellers van het bedrijf. Wat ze de komende lente en zomer zagen, ging in 'twee richtingen, zoals vaak', zei Colin. "Aan de ene kant is er een trend naar heel kleurrijk en vrolijk. Aan de andere kant is er het tegenovergestelde: strakker, minimalistisch en modern met een vleugje sprankeling. En met elke kleur die uit het metaal komt, met geel goud dat terugkomt en veel roségoud." Een team van 35 ontwerpers bedenkt elk seizoen 1.500 schetsen, waaruit er 400 worden gekozen, zei Colin.

Van elk stuk worden maximaal drie monsters gemaakt; ze worden onder meer beoordeeld op draagbaarheid. Vervolgens wordt het stuk in productie genomen, "als fijne sieraden, allemaal met de hand gedaan, met het snijden van de stenen, het polijsten van het metaal, het zetten van de stenen, allemaal handmatig", zei Colin.

Eén ketting uit de collectie lente/zomer 2015, de Celeste choker, werd geboren "20 maanden geleden toen we begonnen na te denken over tuinen en de noodzaak om opnieuw contact te maken met de natuur", zei ze.

De afgewerkte ketting bevat 2.000 met de hand gesneden kristallen, elk met de hand aangebracht op een schijf van plexiglas om een ​​achtergrond te vormen met 220 stenen in de kleuren amethist, turkoois, blauw opaal en smaragd, gezet in hars om de vorm van abstracte bloemen te geven. De prijs: $ 799.

Andrew Prince daarentegen is een eenmansbedrijf en zijn kostuumjuwelen kunnen duizenden dollars kosten. Of het nu gaat om het maken van de nepsieraden voor "Downton Abbey" of voor zijn gelijknamige collectie, Prince ontwerpt elk stuk zelf en maakt het met de hand in zijn atelier in East End in Londen.

Hij is een expert op het gebied van sieradengeschiedenis en heeft lezingen gegeven in het Victoria and Albert Museum. Hij struint antiekwinkels en oude fabrieken af ​​op zoek naar oude stenen, geslepen met minder facetten, zodat ze minder schitterden maar meer glansden van kleur.

Hij zegt dat hij het leuk vindt om met kostuumjuwelen te werken, omdat het hem de vrijheid geeft die het hanteren van echte edelstenen niet zou bieden. Hij creëerde bijvoorbeeld een bandje voor een avondjurk met een sleep van "diamanten" op de rug, iets wat totaal onpraktisch is met echte stenen.

Juweliers beperken zich niet tot kristal of glas dat is geslepen om edelstenen na te bootsen, en dit is gegroeid met de populariteit van conceptsieraden, soms gemaakt van onverwachte of gerecyclede materialen.

"De sieradenwereld ging pas echt open in de jaren zeventig", zegt Josephine Chanter, hoofd communicatie van het Design Museum in Londen. "Sieraadontwerpers begonnen niet-edele materialen te gebruiken. Bij sieraden ging het niet om de waarde van de materialen, maar om de waarde van het ontwerp.’ Bladerend door een catalogus van de tentoonstelling van het museum uit 2012, ‘Unexpected Pleasures: The Art and Design of Contemporary Jewelry’, wijst ze erop dat aan vrijwel alles werd gedacht. eerlijk wild: vilt, acryl, spijkers, been, hout, leer enzovoort.

Kostuumjuwelen kunnen de drager ook meer vrijheid geven.

Judieanne Colusso, een makelaar bij Colors of Toscane in Florence, Italië, heeft een collectie echte sieraden (en een dochter die in Londen is opgeleid in edelsteenkunde). Maar toch: "Ik hou van kostuumjuwelen, vooral van oorbellen, omdat ze groter kunnen zijn dan het leven", schreef ze in een e-mail. "Ze kosten niet altijd veel geld, maar geven een outfit en je gezicht een geweldige boost." Haar favorieten, zei ze, zijn zilveren oorringen 'met veel kleine stukjes waarin kleine vredes- en goed-karma-boodschappen zijn gegraveerd, en enkele kleine donkerblauwe steentjes.' Een andere fan van faux is de in Milaan gevestigde Stefania Fabbro, die op het punt staat een sieradencollectie te introduceren, Mediterranea, waarin stof en edelstenen worden gecombineerd.

"Ik hou van kostuumjuwelen omdat ik daardoor extravagante stukken kan dragen die er luxe uitzien, zonder de prijs van mooie sieraden", schreef ze in een e-mail. "Mijn familie reist nogal vaak, dus ik vind het geweldig dat deze stukken bestand zijn tegen slijtage tijdens het in- en uitpakken." Hoewel pasta (een vorm van glas in lood dat gepolijst kon worden om te schitteren als diamanten) al in de jaren 1720 in sieraden werd gebruikt, duurde het nog 200 jaar voordat Coco Chanel namaakartikelen echt in de mode maakte.

Ze was de eerste couturier die kostuumjuwelen verkocht in haar boetiek aan de Rue Cambon in Parijs. In haar vrije tijd, zo zei ze, hield ze ervan om met was bezig te zijn en sieradensjablonen te maken, die later werden vervaardigd uit goudkleurig metaal en gesmolten glaskralen om eruit te zien als kostbare edelstenen of parelsnoeren, haar signatuur. Toen ze het allemaal opstapelde, deden haar klanten hetzelfde.

Als 'mode'-sieraden tegenwoordig een synoniem zijn voor 'kostuum', en als elke ontwerper zijn of haar eigen collectie heeft, begon het, zoals zoveel trends, met Chanel.

Nieuwsdienst van de New York Times