D'Ënnerschätzte Genoss vu Bijouen ze droen Just fir Iech gemaach

Ech sinn net ongenéiert ze soen datt ee vun de grousse Virdeeler fir e Buch ze publizéieren Bijouen ass. Wéi mäin éischte Roman, "D'Leit an de Beem", am Joer 2013 erauskoum, hunn ech just eng Saach mat mengem Viraus kaaft: en déifblo Emailerring, deen ech mat der éischter Zeil geschriwwe hat - Kaulana na pua a o Hawaii/Famous are d'Blummen vun Hawaii - vun ee vun de stäerkste resonant Hawaiian Protest Lidder, "Famous Are the Flowers," geschriwwen an 1893 Ënnerstëtzung fir d'Ënnerstëtzung vun der ëmgedréint Queen Liliuokalani, der Inselen 'leschte Monarch. Mäi Buch war eng Allegorie vum Pazifikkolonialismus, an et war richteg, datt ech dës Erënnerung un Hawaii, wat et war a wat et verluer hat, op menger Hand sollt droen. Mäerz hunn ech kee Bijou kaaft. Awer d'Leit hunn mir et souwisou ginn: e Lieser huet mir eng Sëlwer Manschett geschéckt. Eng Grupp vu menge gudde Frënn ass zesummekomm a kaaft mir e Rank - e schwéiere Gold Vugel mat ronnen, brillant geschniddene Diamanten fir Aen an e Briolette-förmleche Rubin aus sengem Mond wéi e Tropfen Blutt - vum renomméierten Jaipur-baséierte Bijoutier Gem Palace. (Dës ganz Kreatioun huet tatsächlech en ähnlecht Bijou inspiréiert, deen am leschte Kapitel vum Buch steet.) Awer trotzdem wollt ech e Stéck personaliséiert Bijouen, eppes fir d'Personnagen vum Roman ze gedenken, déi fir mech sou lieweg a komplizéiert waren wéi meng eegen Frënn: sécherlech huet et gefillt wéi wann ech méi Zäit mat hinnen am Joer an en halleft verbruecht hätt, fir d'Buch ze schreiwen, wéi ech mat eigentleche Mënschen verbruecht hunn. An dunn huet meng Frëndin Claudia, e Schmuckredaktor, mir iwwer e Label genannt Foundrae erzielt. Mikro-Platted, Shell-rosa Chiffon Röcke; Stécker mat Lächer a Schnëtt gestippt - an eng fein Bijoulinn. Co-entworf mam Leeora Catalan, d'Bijouentwerfer enthalen dräieckfërmeg Ouerrénger a medaillonfërmeg Charme, awer déi ënnerscheedendst Stécker sinn Emailen op 18k Gold. Agreabel hefteg, si kommen a véier Faarwen, déi geduecht sinn fir eng aner Qualitéit oder Entwécklung ze representéieren, déi ee brauch fir säi Wee duerch d'Liewen ze fannen: Kraaft (rout), Karma (blo), Dram (schwaarz) a Schutz (gréng). Dem Label seng eege Stécker si wonnerschéin - si hunn eng grafesch, talismanesch Qualitéit, déi se op eemol sécherlech antik an attraktiv modern erschéngen - awer Bugdaycay a Catalan maachen och personaliséiert Aarbecht, a wierklech, Bijouen sinn am Beschten wann se nëmme fir Iech gemaach ginn. Wa mir e Stéck personaliséiert Bijouen droen, addéiere mir eis zu engem Ierfschaft sou al wéi d'Réimer, d'Griichen, d'Perser - méi al. Ganz wéineg Traditioune kënne gesot ginn datt se iwwer d'Geschicht vun der Zäit onverännert bliwwen sinn, awer den Akt fir d'Welt ze verkënnegen duerch Bijouen ass eppes wat duerch Joerdausend an iwwer Kulturen gedauert huet. Mir kënnen eis Stammverband net méi formell ënner Fändelen oder mat bestëmmte Frisuren oder Faarwen deklaréieren, mä mir maachen nach ëmmer mat deem wat mir wielen op eise Fanger, eisen Oueren an ëm den Hals an Handgelenk ze weisen. Qualitéite vun hire Bijouen, an ech war am Ufank skeptesch, obwuel si souwuel sou Stralungsenergie an Aart, datt all Zweiwel gefillt war churlish, iergendwéi. Mee dunn sinn ech bei hinnen gaang. Dem Foundrae seng New York City Büroen a Showroom sinn op der Lispenard Street, en obskuren, schmuele Korridor südlech vun der Canal Street, just um Rand vun TriBeCa, dat ass d'Plaz wou meng Personnagen liewen: Ech hat ni virdrun iergendeen begéint, dee vun der Strooss wousst. Existenz, vill manner jiddereen deen eigentlech op et gelieft. Et huet ausgesinn wéi en Zeechen. Ech sinn op d'Appartement vum Bugdaycay eropgaang - si wunnt iwwer dem Geschäft, sou wéi en 19. Jorhonnert Händler dat hätt - a si an de Katalanesche loosse mech verschidde Bangles ëm meng Handgelenk passen, loosse mech probéieren hir schéin Réng op meng Fanger ze kräischen, loosst mech verzweifelt hir fein Gold Halskette. Si hunn gewaart wéi ech meng Entscheedungen getraff hunn, an dunn erëm gewaart wéi ech se nei gemaach hunn.An dunn, zwee oder esou Méint duerno, e Besuch: eng Kopie vu mengem Buch, seng Säiten zesummen zu engem zolitte Ziegel gekollt, a roude Bändchen gewéckelt an Hand-geliwwert op mengem Büro vun katalanesch (Bugdaycay war aus Stad). "Maacht et op," sot si, laacht, an ech hunn et gemaach. Do, an engem quadrateschen Sarg, deen de Bugdaycay aus dem Innere vum Buch geschnëtzt hat, waren zwee Unhänger, eent mat den Nimm vun deenen zwee zentrale Personnagen, en aneren mat "Lispenard"; an e Rank, mat alle véier Nimm vun den Haaptfiguren, de Raum tëscht hinnen ass mat klengen Diamanten ënnerdeelt. Ech hunn natierlech alles op eemol geluecht: d'Gold huet sech op meng Haut waarm gefillt; Ech konnt d'Gewiicht vum Rank um Fanger fillen. Si waren net do fir mech ze schützen, onbedéngt, an och keng Kraaft ze bidden - awer si hunn mech erënnert, an erënneren mech elo un eppes wat ech gemaach hunn, eppes wat ëmmer mäin wäert sinn. Wat besser der Welt ze verkënnegen wéi dat?