Maleńka Rhode Island bardzo bogata w biżuterię kostiumową: ale import robi furorę

Rhode Island produkuje 80% biżuterii kostiumowej – czyli biżuterii modowej, jak w branży nazywa się ozdoby niedrogie i średnio drogie – produkowanej w Ameryce. W Providence i na przedmieściach działa 900 firm jubilerskich zatrudniających 24 400 pracowników i generujących roczne wynagrodzenie w wysokości 350 milionów dolarów.

Wśród produktów wytwarzanych przez fabryki Providence znajdują się kolczyki, bransoletki, naszyjniki, szpilki, wisiorki, pierścionki, łańcuszki, spinki do mankietów i spinki do krawatów.

„Biżuteria to największy sektor produkcyjny na Rhode Island” – powiedział Bill Parsons, zastępca dyrektora stanowego Departamentu Rozwoju Gospodarczego. „Wysyłamy poza stan tygodniowo milion funtów sztucznej biżuterii. Jest to przemysł wart 1,5 miliarda dolarów dla Rhode Island.” Rhode Island jest sercem i duszą biżuterii kostiumowej od prawie dwóch stuleci. W 1794 roku Nehemlah Dodge – uważany za ojca branży – opracował w swoim małym sklepie w Providence rewolucyjny proces powlekania metali nieszlachetnych złotem.

Wokół fabryki Dodge'a szybko wyrosło wiele innych firm, stosujących techniki, które był pionierem. Obecnie koncentracja producentów biżuterii rozszerzyła się na miasta Massachusetts graniczące z Rhode Island, ale prawie wszystkie znajdują się w promieniu 30 minut jazdy od Providence.

Większość producentów biżuterii na Rhode Island to w dalszym ciągu małe, rodzinne firmy zatrudniające od 25 do 100 pracowników. Ale jest też wiele dużych, znanych firm, takich jak Trifari, Monet, Jewel Co. Ameryki, Kienhofera & Moog, Anson, Bulova, Gorham, Swank i Speidel.

Biżuteria sztuczna stanowi 40% całej biżuterii wyprodukowanej w Ameryce. Pozostałe 60% to droższa biżuteria z metali szlachetnych i kamieni, produkowana głównie w Nowym Jorku, New Jersey, Kalifornii i na Florydzie.

Lata 80. to okres rozkwitu biżuterii. Jednak największymi beneficjentami nie były Stany Zjednoczone. producentów. „W czasie, gdy modna biżuteria sprzedaje się jak świeże bułeczki, zostajemy wypierani przez import z zagranicy” – ubolewał Charles Rice, rzecznik stowarzyszenia Manufacturing Jewelers, liczącego 2400 członków. & Silversmiths of America z siedzibą tutaj.

W ciągu ostatnich ośmiu lat import znacznie się rozwinął. Od 1978 r. pracę straciło ponad 8 000 pracowników jubilerskich, a 300 firm upadło.

Według MJSA, USA sprzedaż wszelkiego rodzaju biżuterii wzrosła o 40% w ciągu ostatnich czterech lat, a łączna wartość (cena producenta) wzrosła do 6,4 miliarda dolarów z 4,5 miliarda dolarów. Wartość importu biżuterii wzrosła jednak w tym samym okresie o 83% – do 1,9 miliarda dolarów z 1 miliarda dolarów.

American Ring Co. i Excell Mfg. Współ. to przykłady dwóch firm rodzinnych, które skutecznie poradziły sobie z wyzwaniem, jakim jest import zagraniczny.

Renato Calandrelli, lat 59, pochodzący z Neapolu we Włoszech, przybył do tego kraju w wieku 18 lat. Do stycznia pracował za minimalną stawkę w firmie produkującej narzędzia i matryce. 21 grudnia 1973, kiedy zdecydował, że spróbuje zrobić to sam, zakładając firmę American Ring Co. we Wschodniej Providence.

„W pierwszym roku byłem jedynym pracownikiem firmy. Firma zarobiła 24 000 dolarów na sprzedaży 2000 pierścionków” – wspomina Calandrelli. Powiedział, że w zeszłym roku American Ring zatrudniał 180 pracowników, a jego sprzedaż brutto przekroczyła 11 milionów dolarów.

„Konkurencja ze strony Wschodu jest zacięta. To ciągłe zmartwienie” – przyznał Calandrelli.

Jego firma jest wyznacznikiem stylu. Produkuje 80 000 pierścionków tygodniowo, a większość z nich kosztuje od 15 do 20 dolarów. „Co trzy miesiące wprowadzamy nowe style” – wyjaśnił. „To jeden ze sposobów, aby ich pokonać (import). Wydaję od 200 000 do 300 000 dolarów rocznie na nowe pomysły i opracowywanie nowych modeli.

„Zagraniczni producenci nie wiedzą, czego chce amerykańska opinia publiczna. Muszą nas śledzić. Ustalamy trendy, które oni kopiują.” Fred Kilguss, 75, prezes zarządu Excell Mfg. Co., jedna z największych sieci jubilerskich w kraju, opowiedziała, jak jego firma przyjęła inne podejście, aby przeciwdziałać utracie biznesu na skutek importu z Włoch.

„Włosi wypuścili nową sieć modową, która z dnia na dzień stała się popularna w Stanach Zjednoczonych” – powiedział Kilguss. „Nie tworzyliśmy takiego łańcucha. Nasza sprzedaż spadła.

„Mogliśmy poszybować w górę, jak zrobiło to kilka sieciowych firm w Providence, ale poszliśmy zgodnie z trendem. Włosi nie tylko produkują łańcuchy, ale sprzedają maszyny do ich produkcji. Kupiliśmy włoskie maszyny.” Jednak pomimo tego sukcesu, jak stwierdził Kilguss, „jest prawie niemożliwe, aby tutejsze firmy mogły konkurować z niższymi segmentami branży biżuterii kostiumowej. Przedmioty sprzedawane za mniej niż 1 do 5 dolarów są obecnie produkowane prawie w całości na Tajwanie, w Hongkongu i Korei. Ale w przypadku droższych produktów, takich jak nasze sieci, które oferują sprzedaż detaliczną od 20 do 2000 dolarów, możemy konkurować.” Excell nie ujawnia sprzedaży brutto, ale Kilguss powiedział, że jego firma zatrudnia dwa razy więcej pracowników niż 10 lat temu, a sprzedaż jest 10 razy większa jakie były w 1976 r.