Chwasty w klapie: biologia i biżuteria

tytułów i pochodzą od nieznanych odbiorców. W ten sposób prawie straciłem

świetna wiadomość z nagłówkiem: Tiara dla gatunków inwazyjnych. To było

zdecydowanie dziwne i nie znałem nadawcy, ale coś mnie tknęło

nie kliknąłem przycisku „usuń”, z czego bardzo się cieszę

nie. Wiadomość pochodziła od Jana Yagera, twórcy Invasive

Gatunek: Amerykańska tiara żałobna – prawdziwa biżuteria, z której została wykonana

złoto i srebro (obiekt

historie/tiara/index.html). Wspomniałem o tej pracy w prezentacji I

wygłosił na konferencji. Jan przeczytał o tym w Internecie

(

sva/media/1403/large/Proceedings2005.pdf) i skontaktowałem się ze mną – jednym z

zalety komunikacji elektronicznej, wystarczające do zrównoważenia

irytacja wiadomości-śmieci.

Jako przykład związku, jaki widzę, przytoczyłem Tiarę Yagera

pomiędzy biżuterią a biologią. Noszenie ozdób przedstawiających rośliny i

zwierzęta wydają mi się przejawem biofilii. Biolog Edward

O. Wilson (1984) definiuje biofilię jako wrodzoną ludzką potrzebę posiadania

kontakt z innymi gatunkami. Wilson opisuje to w odniesieniu do potrzeby

spędzać czas w naturalnym środowisku, w otoczeniu zwierząt i roślin. My

próbujmy także zaspokoić nasze biofilne pragnienia, otaczając się sobą

z roślinami, zwierzętami domowymi oraz przedstawieniami roślin i zwierząt. w

we wcześniejszym artykule ABT opisałem głębokość i szerokość tej skłonności

w kontekście programów telewizyjnych i dzieł sztuki (Flannery, 2001). Ja też

napisano o związku biofilii z dekoracją wnętrz

(Flannery, 2005). Jednak takie przedstawienia można spotkać nie tylko w

naszych domach, ale na naszych osobach, w postaci biżuterii. Od biofilii

Wydaje się, że jest to cecha uwarunkowana genetycznie, nie jest to zaskakujące

czym są ozdoby osobiste z przedstawieniami roślin i zwierząt

spotykane w kulturach całego świata. Dzieje się tak zarówno teraz, jak i w przyszłości

przeszłość. Chcę przedstawić tutaj i przedstawić dowody na poparcie tego twierdzenia

argument, że uświadamianie uczniom istnienia biofilii i jej skutków

przejawów jest sposobem na zwiększenie ich wrażliwości na środowisko

problemów i zilustrować, w jaki sposób biologia odnosi się do innych części naszego życia

kultura.

Biżuteria przeszłości

Zacznę od kilku przykładów starożytnej biżuterii

różnych kultur, aby zilustrować zarówno długą historię przyrody

przedstawienia w ozdobach ciała, a także szerokość geograficzna

ten zwyczaj. Prezentuję tę ankietę ze względu na jedną z linii

dowody użyte przez Wilsona i innych na poparcie idei genetyki

Podstawą ludzkich zachowań jest twierdzenie o ich wszechobecności. Koza minojska

wisiorek z 1500 r. p.n.e., starożytny egipski naszyjnik z jastrzębiami oraz a

Rzymska zapinka z orłem i ofiarą ilustruje moją tezę. Każdy

kontynent dostarcza ozdób: chińskiej zawieszki nietoperza, azteckiego węża

broszka, zawieszka w kształcie ptaka Baule z Wybrzeża Kości Słoniowej i kolczyki

emaliowane ptaki ze średniowiecznej Ukrainy. Ta lista może być długa, ale

nawet te kilka przykładów wskazują, że biżuteria w formie

organizmów, zwłaszcza zwierząt, jest wszechobecny w kulturach ludzkich

czas i przestrzeń.

Skoncentruję się teraz na kulturze zachodniej, ponieważ tak jest

gdzie żyjemy, pod względem geograficznym, kulturowym i w przeważającej części

psychicznie i emocjonalnie. Tutaj tradycja obrazów zwierząt i roślin

w ozdóbkach osobistych jest szczególnie silna. Chcę zacząć od

nie wspominając bezpośrednio o przykładzie biżuterii, ale raczej o stronie z a

Renesansowa księga godzin. Na obramowaniu znajdują się wizerunki biżuterii,

w tym wisiorek z kwiatem. Wiele innych wisiorków na zdjęciu ma

znaczenie religijne. Ta strona pokazuje ruch w stronę patrzenia

naturze odnalezienia Boga, czyli rozwój teologii naturalnej. To

miała stać się szczególnie silnym wątkiem w Wielkiej Brytanii w XIX wieku

wieku i odegrał ważną rolę w poszerzaniu dowodów na ewolucję. W

ponadto, jak zauważyło wielu historyków, myśl religijna była

ważne dla rozwoju współczesnej nauki w późnym średniowieczu,

Renesans i nie tylko (White, 1979).

Wisiorek z kwiatem został umieszczony na tej stronie rękopisu jako

symbol religijny. Kwiaty symbolizują czystość i piękno i to oczywiste

tutaj piękno kwiatu odzwierciedla piękno młodej dziewicy

na tej samej stronie. Wykorzystanie wizerunków roślin i zwierząt w biżuterii

często ma charakter symboliczny. Na przykład przypinka z amerykańskim orłem może oznaczać

patriotyzm. Można śmiało argumentować, że wykorzystanie obrazów organicznych w

biżuteria ma podłoże bardziej kulturowe niż biologiczne, niż te obrazy

są ważne ze względu na to, co oznaczają pod względem religijnym,

przekonania etniczne lub polityczne. Trudno byłoby nazwać go biofilem

znaczenie przypinki z amerykańskim orłem z okazji 4 lipca lub

koniczynki w klapie św. Dzień Świętego Patryka.

Ale nie sądzę, że używanie organizmów jako symboli jest dowodem

przeciwko znaczeniu biofilii. Sam fakt, że zwierzęta i

rośliny są tak często używane, jak przemawiają za tym symbole, a nie

przeciwko znaczeniu biofilii. Kiedy próbujesz wyrazić głębokie uczucia

wierzeń i aspiracji, ludzie raz po raz odchodzili do żywych

świat symboli. To może być więcej niż przypadek, że używamy innego

gatunki i ich podobieństwa na wiele różnych sposobów i symbolizować

tak wiele różnych rzeczy. Które wydaje nam się szczególnie wygodne w tworzeniu

symbole oparte na organizmach być może wskazują, że kiedy szukamy, znajdziemy

sposobów wyrażania idei i przekonań, zwracamy się do tego, co jest nam najbardziej znane

nas. do tego, do czego jesteśmy najbardziej przywiązani, a mianowicie do innych form życia.

Innym przykładem z XVI wieku jest wisiorek w kształcie łabędzia, m.in

połączenie materiałów naturalnych i sztucznych. Perła o dziwnym kształcie

tworzy ciało łabędzia, podczas gdy reszta zwierzęcia składa się z

emalii i biżuterii. Zauważa to ekolog Evelyn Hutchinson (1965).

takie ozdoby, wiele z nich powstało w XVI i XVII wieku

przykłady połączenia sztuki i nauki, dekoracji i przyrody

historia. Dla niego reprezentują one czas, zanim powstał podział między

sztuką i nauką, zanim powstały muzea sztuki i muzea nauki. To

sięgał czasów, gdy istniały szafy z osobliwościami, w których znajdowały się przedmioty

z obu dziedzin, a w przypadku takiej biżuterii, przedmioty, które się łączą

dwie sfery.

To poczucie związku pomiędzy ozdobą a naturą. pomiędzy sztuką

i nauki, w okresie renesansu był postrzegany w niewielkim stopniu

inny sposób Pameli Smith (2003). Twierdzi, że rzemieślnicy tacy jak

złotnicy i ceramiki przyczynili się do rozwoju nowoczesności

naukę poprzez tworzenie realistycznych przedstawień roślin i zwierząt. Do

uzyskać realistyczne obrazy małych zwierząt, takich jak salamandry, złotnicy

posunął się nawet do łapania żywych zwierząt i spowalniania ich poprzez zanurzanie

w moczu lub occie, a następnie zaklej je gipsem, aby uzyskać efekt realistyczny

pleśń. Podobny proces zastosowano w przypadku materiału roślinnego. Ta technika była

następnie zajęli się nim ceramiki, tacy jak Bernard Palissy, który był znany ze swoich

półmiski ozdobione wężami, żabami i liśćmi (Amico, 1996). Kowal

argumentuje, że dążąc do naturalizmu, rzemieślnicy musieli połączyć wiedzę specjalistyczną

w swoim rzemiośle, z uważną obserwacją przyrody, łącznie z obsługą

próbki i sporządzanie na nich dokładnych notatek. Widzi tu powiązanie z dawką

pomiędzy „wiedzą” a „działaniem”, pomiędzy naturalizmem

reprezentacji i pojawienie się nowej kultury wizualnej, która podkreśliła

naocznego świadka i doświadczenia z pierwszej ręki. Te następnie wpłynęły na

rozwój współczesnej nauki z naciskiem na bezpośrednią obserwację.

Można więc argumentować, że związek między biżuterią a biologią nie istnieje

poza przedmiot do istoty samych badań naukowych.

Secesja i nie tylko

Starając się nie zanudzać moimi słowami zbyt długą listą

przykładami, przeskoczę od XVI do XIX wieku. Koniec

XIX i początek XX wieku to okres rozkwitu sztuki

Ruch secesyjny, który przyniósł ze sobą mnóstwo pięknej biżuterii

bogate w obrazy organizmów (Moonan, 1999). Broszka z pawiem Lalique jest

wspaniałe przedstawienie łączące realizm i stylizację. The

Ciało ptaka jest dość naturalistyczne, podobnie jak pióra ogona

pięknie wykrzywiony i uproszczony. To wzajemne oddziaływanie prostego z

realizm jest cechą wielu projektów z natury, a takich nie było

całe książki napisane na ten temat pod koniec XIX wieku.

Medalion z ostem Lumena Gillarda jest tego kolejnym przykładem

wzajemne oddziaływanie, podczas gdy orchidea do włosów Philippe'a Wolfersa to coś więcej

realistyczne (Moonan, 2000). Przynajmniej jest to tak realistyczne, jak to tylko możliwe,

biorąc pod uwagę, że jest to złoty kwiat wysadzany diamentami i rubinami.

Projektowanie takiej biżuterii stanowi ciekawy problem w użytkowaniu

odpowiednie materiały. Wydaje się, że jest coś obcego w zatrudnianiu

najtwardszy z minerałów reprezentujący najdelikatniejszy z kwiatów. Na

z drugiej strony wydaje się właściwe użycie kamieni szlachetnych do stworzenia

model tak cennego kwiatu. W broszce autorstwa Pauldinga Farnhama,

kolejny projektant z przełomu XIX i XX wieku, dzieło jednego życia

rzecz jest używana do reprezentowania innej: chryzantemy wykonanej z pereł, z

delikatność pereł jako wspaniały symbol delikatności

płatki mamy.

Teraz chcę przejść do połowy stulecia i wspomnieć o dwóch ekstrawaganckich

kawałki wskazujące na czasy. Jedna z nich to fantazyjna broszka z ptakiem autorstwa Jeana

Schlumberger, a druga to bardzo stylizowana broszka z muszli łodzika

Martin Katz. Te, jak większość dzieł z okresu secesji

Wspomniałem, są broszki. Jest to po części skutkiem

selekcji, ale także dlatego, że w społeczeństwie panuje przewaga form organicznych

biżuteria jest w szpilkach. Broszki leżą na ramieniu i tak też są drogie

widoczne, a ponieważ ta część ubioru jest zwykle raczej gładka, są one widoczne

dodaj dużo pikanterii. Mogą być również wystarczająco duże dla organizmu

jest rozpoznawalny: trudno byłoby umieścić orchideę na pierścionku. The

Ekstrawagancja tych elementów wskazuje na ekstrawagancję

okresie powojennym, kiedy przynajmniej w niektórych kręgach pieniędzy było pod dostatkiem i było

były powody do świętowania. Chociaż skupiłem się na drogich

biżuterię, te same rodzaje projektów przefiltrowano do biżuterii kostiumowej

rynku, jak dziś dobrze wskazują stragany z biżuterią na pchlich targach. To było

szczególnie w latach po wielkim krachu w 1929 r., kiedy to

dawniej bogaci starali się nadal tak wyglądać, nosząc

wyszukane elementy biżuterii kostiumowej. Jak wskazuje Gabriella Mariotti (1996).

Okazało się, że wiele z tych podróbek, które odniosły największy sukces, było reprezentacjami

kwiaty, od szklanych bratków po emaliowane tulipany wysadzane kryształkami.

Biżuteria dzisiaj

W chwili obecnej nadal w dużym stopniu wykorzystuje się organizmy

biżuteria. Jedną z dzisiejszych modnych broszek są tekstylne broszki z kwiatami i znowu:

wahają się od stylizowanych, jak w typowym kwiatku w kropki, po jedwab

kwiaty, które trudno odróżnić od oryginału. Istnieje również

takie samo wzajemne oddziaływanie prostoty i realizmu w bardziej tradycyjnym wydaniu

sztuki. Naszyjnik autorstwa nowozelandzkiej artystki Ruth Baird składa się z:

metaliczne przedstawienia liści rodzimej rośliny, pohutukawa

oddzielenie liścia od rośliny, co nadaje mu stylizację. Na

z drugiej strony twórczość Davida Fredy jest bardzo realistyczna i naprawdę niesamowita

(Gans, 2003). Jego naszyjnik z Północnego Czarnego Szczurzego Węża nie byłby taki

pierwszą rzeczą, którą zawiesiłbym na szyi, ale jest to fascynujący przedmiot.

Jednak jego broszka Pink Lady Slipper Orchidea jest znowu spektakularna

nieco złowrogi lub co najmniej dziwny, i to samo można powiedzieć o jego

Broszka z gąsienicą Hornworm Tomato.

Te elementy przypominają, że pojawiają się raczej obrzydliwe stworzenia

dość regularnie w biżuterii: oślizgłe i/lub niebezpieczne przekształcone w

luksusowe. To znowu może odnosić się do biofilii. W książce Wilsona

na ten temat jest rozdział o wężach. Tam pisze

dowody na coś, co wydaje się być wrodzonym strachem przed wężami

w połączeniu z fascynacją tymi stworzeniami. Zarówno strach, jak i fascynacja

są formami zwiększonego zainteresowania wężami, które miałyby

przewaga adaptacyjna, pomagająca ludziom uniknąć ukąszeń przez jadowite węże. Być może to właśnie ta fascynacja leży u podstaw tego dzieła

pociąg do raczej odstraszających stworzeń jako ozdoby ciała. Możemy

w jakiś sposób interesujące jest wziąć to, co obrzydliwe i przekształcić w to

piękno: pocieszające może być również zamrożenie tych, których nie da się kontrolować

stworzenia z litego metalu i klejnotów.

O ile twórczość Davida Fredy jest bardzo realistyczna, o tyle Jana Pawła II

Twórczość Millera jest bardziej stylizowana. Szybko rzuciłem okiem na kawałek Fredy

może wyglądać jak żywy organizm; nie popełniono by takiego błędu

Biżuteria Millera. Tutaj metal szlachetny jest stosunkowo zdemaskowany

emalia: złoto prześwituje. Miller specjalizuje się w

bezkręgowce – od ośmiornic po chrząszcze gnojowe i ślimaki (Krupema, 2002):

Ponownie, zwierzęta te niekoniecznie znalazłyby się na niczyjej liście

ulubione zwierzaki, ale jego prace są po prostu piękne, z dodatkiem

atrakcyjność bycia biologicznie fascynującym. Ograniczę się

wspomnieć o trzech reprezentatywnych dziełach. Wszystkie są wisiorkami i wszystkie są

oszałamiające: ośmiornica, motyl i ślimak. Wielu uznałoby

motyl piękny na żywo, więc przemiana tutaj nie jest taka

radykalne jak w przypadku ośmiornicy i ślimaka. Ten ostatni posiada emalię

skorupę, a ośmiornica ma maleńkie złote koraliki w miejscu macek. Nadal

Kolejną wspaniałą jubilerką jest Vina Rust, od której czerpie inspirację

ilustracje botaniczne i fotomikrografie (

pacinilubel.com/exhibits/2006.06_01.html) Stworzyła pierścionek, który

przypomina przekrój przez pręcik. Ma także Barwioną Komórkę

seria srebrnych elementów ze złotymi wstawkami. To wystarczy, aby zrobić

biolog stał się fanatykiem biżuterii.

Yagera

Oczywiście biżuteria Jana Yagera wpisuje się w tematykę

współczesna biżuteria. Po wymianie e-maili Jan wysłał mi paczkę

informacje o jej twórczości. W ten sposób dowiedziałem się, że ma tzw

znaczący dorobek przedstawiający rośliny. Ale jak gatunek inwazyjny

Tiara, jej prace skupiają się na gatunkach, które mogą nie zostać uznane za godne uwagi

przedstawienia w kolorze złotym i srebrnym. Zrobiła piękną broszkę z mniszkiem, ze srebrnymi listkami promieniującymi od centralnego kamienia, który się obraca

Okazało się, że to kawałek bezpiecznego szkła samochodowego, które Jan odebrał z pobliskiej ulicy

jej pracownia. To właśnie stamtąd bierze wiele pomysłów – i

materiały – do swojej pracy. Kilka lat temu podjęła świadomą decyzję

postanowiła stać się bardziej świadoma swojego otoczenia. Z ulic i

chodnikach wokół swojej pracowni zbierała fiolki po cracku, niedopałki papierosów,

i zużyte łuski po nabojach, które wraz ze złotem dołączała do naszyjników

i srebro. Wzory naszyjników wzorowano na biżuterii Indian amerykańskich

w hołdzie Indianom Lenni Lenape, którzy niegdyś zamieszkiwali te tereny

Filadelfia, gdzie Yager ma swoją pracownię (Rosolowski, 2001).

Yager zbierał także rośliny, które rosły w pęknięciach chodników i były puste

nawał; w ten sposób stworzyła broszkę z mniszkiem. W

dodatkowo ma złoty i srebrny liść mniszka lekarskiego z bieżnikiem opony

znaki – są cudowne – podobnie jak naszyjnik z cykorii i broszka z portulaką. Początkowo myślała o naszyjnikach z nimi

elementy związane z narkotykami i biżuterię roślinną jako bardzo różne rodzaje

sztuki. Potem zdała sobie sprawę, że wszystkie one dotyczą roślin, począwszy od papierosa

niedopałki zawierają suszone liście tytoniu, a fiolki z crackiem są pojemnikami

kokaina otrzymywana z liści koki. Połączyła więc oba rodzaje biżuterii

wystawa zatytułowana City Flora/City Flotsam, która została pokazana na obu wystawach

Muzeum Wiktorii i Alberta w Londynie oraz Muzeum Sztuk Pięknych w

Boston. We wszystkich tych pracach Yager prosi nas o bliższe spojrzenie, o

nie wyrzucaj gruzu i chwastów; one też mają piękne elementy i push

pytanie o to, co uważamy za piękne. Ile piękna kryje się w kulturze

zdefiniowany? To pytanie, które można zadać, dotyczy tego, jak cenimy rośliny

ponieważ „chwast” nie jest kategorią biologiczną, jest wartością

osąd, jaki dokonujemy na temat roślin.

Dbałość Yager o szczegóły jest niezwykła, co ją czyni

dzieła bardzo naturalistyczne – mimo że powstają w większości

abiotyka mediów. Zdobyła nawet mikroskop, żeby móc bliżej przyjrzeć się bliżej

obserwację i przeprowadziła badania na temat roślin, których używa. Do niej

ze zdziwieniem odkryła, że ​​rośliny są tak bardzo jej częścią

środowisku nie są w wielu przypadkach gatunkami rodzimymi. Prawdopodobnie,

nie było ich tam, kiedy Indianie Lenni Lenape chodzili po tej ziemi

(Brown, 1999). To właśnie ta świadomość skłoniła Yagera do stworzenia

Tiara dla gatunków inwazyjnych przeznaczona do noszenia przez najbardziej inwazyjne gatunki

wszystko, człowiek. Właśnie zakończyła pracę nad Tiarą Przydatnych

Wiedza przyozdobiona m.in. żytem, ​​ziemniakiem i koniczyną, Znów

w dziele tym pojawiają się aluzje historyczne. Tytuł pochodzi z

statut Amerykańskiego Towarzystwa Filozoficznego założonego w Filadelfii

w 1743 r. „za szerzenie wiedzy użytecznej”.

Dla uczniów, którzy interesują się osobistymi ozdobami, praca Yagera jest:

niespodzianka: kto by pomyślał, że jubiler będzie interesował się biologią?

Chociaż mogą nie chcieć nosić tiary (... znowu, tak jest

coś innego), idea powiązania biologii i biżuterii jest taka

coś, czego być może nigdy by nie wzięli pod uwagę. To połączenie może pomóc

aby zdali sobie sprawę z innych takich powiązań i w ten sposób postrzegali biologię jako mniej ważną

odizolowani od reszty swojego doświadczenia.

Chrząszcze i ptaki

Inny artysta jubilerski XX wieku wysyła mniej więcej to samo przesłanie

jako Yager. Jennifer Trask stworzyła wisiorek z japońskim żukiem

prawdziwe japońskie chrząszcze, które są obcymi szkodnikami w Stanach Zjednoczonych

(Biały, 2003). Ona gra na motywie przyciągania/odpychania i ona sama

Praca jest także nawiązaniem do XIX-wiecznej mody na organizmy realne, jak np

ornament. XIX-wiecznym odpowiednikiem dzieła Traska jest chrząszcz

broszka i kolczyki w zestawie. W „Obrzydliwościach żuków” i „Ptakach”.

Bonnets: Fantazja zoologiczna w stroju z końca XIX wieku, Michelle

Tolini (2002) pisze o tej modzie, która polegała na tym, że chrząszcze żyły na uwięzi

złote łańcuszki wspinające się na damskie ramiona. Dzisiejszy artysta,

Jared Gold oferuje żywe, syczące karaluchy ozdobione kryształami

i podobne linki (Holden, 2006).

Jednym z dziwniejszych przykładów, jakie cytuje Tolini, jest para

kolczyki kolibry wykonane z głów ptaków. To nie jest

moją filiżankę herbaty, ale przywołuje coś, co można uznać za wypaczenie

biofilia: pociąg do innych gatunków może prowadzić do zabijania organizmów

tylko po to, żeby trzymać je blisko siebie, jak w przypadku trofeów z głowami jelenia i dywaników ze skóry tygrysa.

Wiele gatunków stało się zagrożonych z powodu tego zainteresowania, m.in

XIX-wieczne wykorzystanie ptasich piór, a nawet całych ptaków w kapeluszach, as

jeden z najniebezpieczniejszych trendów. Ponieważ wielu uczniów jest zafascynowanych

ozdoby ciała – im bardziej dziwaczne, tym lepsze – tego tematu mogłoby być więcej

ciekawe podejście do kwestii wymierania, gatunków obcych i

ochrony środowiska niż bardziej tradycyjne podejście

omawiając konkretny problem środowiskowy.

Temat ten skłania również uczniów do zastanowienia się nad własnym związkiem

naturze, jakie organizmy lubią mieć w pobliżu: swoje zwierzęta, swoje

pluszaki, plakaty przedstawiające niedźwiedzie polarne lub rekiny – lub pasek

sprzączkę z wystającym bronkiem lub kolczyki z zwisającymi orchideami

ich. Jest to temat bogaty wizualnie w epoce, w której liczy się obraz

wybitny. To także sposób na zbadanie relacji między sztuką

i nauka. Próbujemy przekonać uczniów, że nauka taka nie jest

coś oddzielonego od reszty kultury, ale będącego jej częścią

to tiara Yagera jest wspaniałym przykładem.

Rozwój Człowieka

W tej biżuterii ważne jest coś jeszcze. Paula Sheparda

(1996) łączy biologię człowieka i zachowanie, ale w inny sposób

nacisk od Wilsona, bardziej rozwojowy. On tak twierdzi

ponieważ ludzie ewoluowali w świecie bogatym w inne organizmy i mieli stałą

kontakt ze zwierzętami i roślinami ukształtował biologię człowieka;

dlatego taki kontakt jest niezbędny dla normalnego rozwoju człowieka, i jedno i drugie

fizyczne i, co ważniejsze, psychiczne. W naturze i

Madness (1982) Shepard przekonuje, że kontakt z naturą jest koniecznością

dla normalnego dojrzewania psychicznego. Stanowczo to stwierdza

bez intymnej relacji z żywymi istotami w okresie formacyjnym

lat ludzie osiągają dorosłość fizyczną w sposób infantylizowany psychicznie

stanu i w efekcie nie czuć się spełnionym i doświadczać wściekłości

u podstaw wielu przemocy.

Shepard mówi również, że obrazy zwierząt są przydatne jako przypomnienia

świata żywego, chociaż nie zastępują kontaktu z życiem.

Zatem nawet biżuteria może odgrywać rolę w budowaniu dobrego samopoczucia psychicznego. W

Ponadto Shepard twierdzi, że rośliny funkcjonują w podobny sposób

wzbogacają dojrzewanie ludzkiego umysłu. Rośliny zapewniają kontakt dotykowy

i wymagają ich troski, cierpliwości i uważnej obserwacji. Oczywiście

spotkanie roślina-człowiek różni się od spotkania zwierzę-człowiek

to sprawia, że ​​chrapanie jest ważne, ponieważ sprzyja rozwojowi

różnych reakcji psychicznych. W zielonej naturze/naturze ludzkiej: znaczenie

Roślin w naszym życiu Charles Lewis (1996) pisze o wielu sposobach

że rośliny wpływają na nasze życie, ze względu na ich wartość terapeutyczną

szpitali do ich wartości rekreacyjnej w parkach i na podwórkach. Więc a

Broszka z chryzantemą może być dobrym przykładem tego połączenia, my możemy

noś ze sobą.

Być może mam dość duże roszczenia dotyczące dżetów i jedwabiu

kwiaty, ale cały sens tego eseju polega na prowokacji, na tworzeniu

inaczej myślisz o dość zwyczajnym fragmencie naszego życia,

aby pomóc Ci dostrzec związek pomiędzy tym, co nosimy, a tym, jak o tym myślimy

świat przyrody i wreszcie, aby dobrze się przy tym bawić, zobaczyć ten link jako

fascynujące i ciekawe. Jeśli uda mi się uczynić naukę jednym i drugim, zrobię to

osiągnąłem przynajmniej część mojego celu, jakim jest uczynienie nauki czymś więcej

istotne dla moich uczniów.

Bibliografia

Amica, L. (1996). Bernard Palissy: W poszukiwaniu [ziemskiego raju.

Paryż: Flammarion.

Browna, G. (1999). Jan Yager: Stygmaty miejskie. Ozdoba, 23(2),

19-22.

Flannery, MC (2001). Życie z organizmami. Biologia amerykańska

Nauczyciel, 63, 67-70.

Flannery, MC. (2005). Meduza na suficie i jeleń w jaskini:

Biologia dekoracji wnętrz. Leonardo, 38(3), 239-244.

Gans, J.C. (2003). Mały, wielki świat Davida Fredy.

Metalsmith, 23(5), 21-27.

Holdena, C. (2006). Broszka płoć. Nauka, 312, 979.

Hutchinson, G.E. (1965). Teatr Ekologiczny i

Zabawa ewolucyjna. New Haven, Connecticut: Yale University Press.

Krupenia, D. (2002). Jana Pawła Millera. Amerykańskie rzemiosło, 62(6),

44-49.

Lewisa, C. (1996). Zielona natura/ludzka natura: znaczenie roślin

w Naszym życiu. Urbana, IL: University of Illinois Press.

Mariotti, G. (1996). Wspaniałe podróbki. FMR, 83, 117-126.

Moonan, W. (1999, 13 sierpnia). Ważki mieniące się jak biżuteria.

„The New York Times”, F38.

Moonan, W. (2000, 10 listopada). Triumf storczyków. Nowy Jork

Czasy, F40.

Sheparda, p. (1982). Natura i szaleństwo. San Francisco: Klub Sierra.

Sheparda, p. (1996). Ślady wszystkożercy. Waszyngton, DC: Wyspa

Naciskać.

Smitha, p. (2003). Ciało rzemieślnika: sztuka i doświadczenie w

rewolucję naukową. Chicago: University of Chicago Press.

Tolini, M. (2002). „Obrzydliwości żuków” i ptaki dalej

czepki: Fantazja zoologiczna w stroju z końca XIX wieku.

Sztuka XIX wieku na całym świecie, 1 (1). Dostępne w Internecie pod adresem: 19the-artwordwide.org/spring_02/articles/toli.html.

Rosołowski, T. (2001). Interwencja w amnezji: Jan Yager

ozdoba mnemoniczna. Metalsmith, 21(1), 16-25.

Biały, C. (2003). Złoty standard. Amerykańskie rzemiosło, 63(4), 36-39.

Biały, Lynn. (1979). Nauka i poczucie siebie: średniowiecze

tło współczesnej konfrontacji. w G. Holtona & R. Morisona

(Redaktorzy), Granice dociekań naukowych, 47-59. Nowy Jork: Norton.

Wilson, EO (1984). Biofilia. Cambridge, MA: Uniwersytet Harvarda

Naciskać.

MAURA C. FLANNERY, DEPARTMENT EDITOR

MAURA C. FLANNERY jest profesorem biologii i dyrektorem

Centrum Nauczania i Uczenia się przy ul. John's University na Jamajce,

Nowy Jork 11439; e-mail: flannerm@stjohns.edu. Uzyskała tytuł B.S. w biologii

z Marymount Manhattan College; tytuł magistra, także biologii, z Bostonu

Kolegium; i doktorat w edukacji przedmiotów ścisłych na Uniwersytecie Nowojorskim. Jej

główne zainteresowania skupiają się na komunikowaniu nauki osobom nienaukowym i

związek biologii ze sztuką.