Уй гашуу бол нууцлаг амьтан юм. Энэ нь бидний зүрх сэтгэлийн харанхуй буланд үл анзаарагдам нуугдаж, зөвхөн дуу сонсох, зураг үзэх, кино үзэх, богино бодол эсвэл дурсамж бидний толгойд эргэлдэж, алдагдсан тухайгаа санагдуулдаг. Гэнэт дотор нь нулимс урсаж, ямар ч мэдэгдэлгүйгээр урсан гарч ирдэг. Бид гайхаж, "Энэ хаанаас ирсэн бэ?" гэж гайхдаг. Би гашуудаж дууслаа гэж бодсон. Бид чадах чинээгээрээ гашуудаж байгаагаа мэдрэх үед л илүү их зүйл байдаг. Уй гашуудах үйл явцын шүлэг, шалтгаан байхгүй. Энэ нь хүн бүрийн хувьд өөр өөр байдаг. Яг хэвээрээ байгаа зүйл бол бид үүнийг хэрхэн удирдах тухай бидний сонголт юм. Бид уй гашуугаа илэрхийлж, ингэснээр бидний зүрх сэтгэлийг нээж, бүрэн амьдрах боломжийг бидэнд олгож чадна. Эсвэл дахин алдахаас айж, бид зүрх сэтгэлээ хааж, амьдралаас нуугдаж болно. Одоо бид хайртай хүнээ алдаад зогсохгүй дотроо үхэж байна. Бидний бүтээлч амьдралын эрч хүч хуурайшиж, биднийг түгшүүртэй, сэтгэлээр унасан, ядарч туйлдсан, биелэгдэхгүй байдалд хүргэдэг. Өдрийн турш тэмүүлсээр бид "Амьдрах нь ямар учиртай юм бэ?" гэж гайхаж, уй гашуу нь намайг бага наснаасаа л аян замын үргэлж хамтрагч байсан. Арван настайдаа би хамгийн сайн найз гэж боддог нохойгоо Синдерээ алдаж, удалгүй аавыгаа нүүж, аав, ээж хоёр салахад шөнө ганцаараа орондоо уйлж байснаа санаж байна. Миний дүү Кайл нярайд уйланхайт фиброзтой гэж оношлогдож, арван таван жилийн дараа нас барахад, дараа нь гурван жилийн дараа аав маань хорт хавдраар гэнэт нас барахад намайг дагалдаж байсан. Би шуурга бүрийг даван туулах тусам улам хүчтэй болсон. Уй гашуугаас айхаа больсон зүрх минь нээгдэж, уй гашуутайгаа хамт амьдрахын баяр баясгаланг мэдрэх боломжтой боллоо. Зүрх сэтгэлээ нээлттэй байлгаж, уй гашуугаа хүлээн зөвшөөрөхөд зориг хэрэгтэй. Хүндэтгэж, урсгаж чадвал зуны цагт аадар бороо орох мэт тэнгэрийг гийгүүлж, газар нутгийг чийгшүүлдэг шиг хурдан өнгөрдөг. Хэдхэн минутын дотор нар байгааг илтгэх үед солонго гарч ирнэ. Бид уйлж, уй гашуугаа тайлах үед нулимс маань алхимичин болж, уйтгар гунигаа баяр баясгалан болгон хувиргадаг. Бид гашуудаж байгаа хэндээ ч гэсэн чин сэтгэлээсээ мэдэрсэн хайр байгаагүй бол бид хамгийн түрүүнд гуниглахгүй байх байсан гэдгийг ойлгодог. Уй гашуугаа харанхуйгаас урьж, түүнийг урсгах боломжийг олгодог. бидний нулимс, гэхдээ бидний бүтээлч хүчин чармайлт. Ахыг минь нас барахад хойд ээж маань вааран эдлэл, шилэн эдлэл урлаж эхэлсэн. Би зохиолдоо илүү их оролцдог байсан. Бид уй гашуугаа илэрхийлэх үед бидний гашуудаж буй үхэл дараа нь шинэ амьдрал болж хувирдаг. Энэ бол алхимийн үйл явц юм. Бид өөрчлөлтийн төлөөлөгч болж, явцын дунд өөрчлөгддөг. Дотроо амьд байгаа мэт мэдрэмж төрж, бидний амин чухал энерги шинэчлэгдэж, зорилго, баяр баясгалантай амьдралд сэргээгддэг. Үхэл бол амьдралын хамгийн том хохирол биш юм. Амьдрах зуур бидний дотор үхдэг зүйл бол хамгийн том хохирол юм.
- Норман Казинс иш татсан
![***Уй гашууг удирдаж байна 1]()