*** ሀዘንን ማሰስ

ሀዘን ሚስጥራዊ ፍጡር ነው። ዘፈንን በማዳመጥ፣ሥዕል በማየት፣ፊልም በመመልከት፣አጭር ሐሳብ ወይም ትዝታ በአእምሮአችን ውስጥ ብልጭ ድርግም የሚሉ ጥፋታችንን በማስታወስ፣በቀላሉ ቅስቀሳዎች ሳንታክት ብቻ በጨለማው የልባችን ማዕዘናት ውስጥ ተደብቋል። በድንገት የእንባ ጎርፍ ከውስጥ ፈሰሰ እና ሳይታወቅ እየተንገዳገደ ወጣ። በመገረም ፣ ያ ከየት መጣ? ሀዘን የጨረስኩ መሰለኝ። የምንችለውን ሁሉ እንዳዝነን ሲሰማን ገና ብዙ አለ። ለሐዘኑ ሂደት ምንም አይነት ግጥም ወይም ምክንያት የለም. ለእያንዳንዱ ሰው የተለየ ነው. የሚቀረው እሱን እንዴት እንደምናስኬድ ምርጫችን ነው። ሀዘናችንን መግለጽ እና በዚህም ልባችንን እንዲከፍት እና ሙሉ በሙሉ እንድንኖር መፍቀድ እንችላለን። ወይም፣ ሌላ ኪሳራ እንዳያጋጥመን በመፍራት፣ ልባችንን ዘግተን ከህይወት መደበቅ እንችላለን። አሁን የምንወደውን ብቻ ሳይሆን ውስጣችን እንሞታለን። የእኛ የፈጠራ ህይወት ሃይል ሃይላችን ደርቆ ስለሚጠባ ጭንቀት፣ ድብርት፣ ድካም እና እርካታ እንዳይሰማን ያደርጋል። ቀኑን ሙሉ እያሰላሰልን፣ መኖር ምን ዋጋ አለው?ከትንሽ ልጅነቴ ጀምሮ በጉዞዬ ላይ ሀዘን የማያቋርጥ ጓደኛ ነው። በአሥር ዓመቴ፣ እንደ የቅርብ ጓደኛዬ የቆጠርኩትን የቤት እንስሳ ውሻዬን ሲንደር በማጣቴ ሌሊት ላይ ብቻዬን ማልቀስ እንዳለብኝ፣ ከዚያም ብዙም ሳይቆይ አባቴ ከቤት ሲወጣ እና ወላጆቼ ሲፋቱ። ወንድሜ ካይል በሳይስቲክ ፋይብሮሲስ ህጻን ሆኖ ሲታወቅ እና ከአስራ አምስት አመት በኋላ ሲሞት እና ከሶስት አመት በኋላ አባቴ በካንሰር ሳላስበው ሲሞት አብሮኝ ነበር። Ive እያንዳንዱን ማዕበል ሲቋቋም፣ Ive እየጠነከረ መጣ። ከእንግዲህ ሀዘንን አልፈራም ልቤ ተከፈተ እና ከሀዘኔ ጋር የህይወት ደስታን ለመለማመድ ችያለሁ። ልባችንን ክፍት ለማድረግ እና ሀዘናችንን ለመቀበል ድፍረት ይጠይቃል። ተከብሮና እንዲፈስ ሲፈቀድለት በበጋ እንደሚበራ አውሎ ነፋስ ሰማዩን እንደሚያበራና ምድሪቱን እንደሚያረካ በፍጥነት ማለፍ ይችላል። በደቂቃዎች ውስጥ ፀሐይ መገኘቱን ስታውቅ ቀስተ ደመና ይታያል። ስናለቅስ እና ሀዘናችንን ስንፈታ እንባችን የአልኬሚስትሪ ወኪል ሆኖ ሀዘናችንን ወደ ደስታ ይለውጠዋል። እኛ ያዘንን ለማን ያለብን ጥልቅ ፍቅር ባይሆን ኖሮ መጀመሪያውኑ እንደማንዝን እንገነዘባለን።ሀዘናችንን ከጨለማው እንዲወጣ እየጋበዝን እና እንዲፈስስ በመፍቀድ ብቻ ሳይሆን መውጫ እንሰጠዋለን። እንባዎቻችን, ነገር ግን የፈጠራ ጥረቶቻችን. ወንድሜ ሲሞት የእንጀራ እናቴ የሸክላ ስራዎችን እና የብርጭቆ ጌጣጌጦችን ለመስራት ገባች። በጽሑፌ የበለጠ ተጠምጃለሁ። ሀዘናችንን ስንገልጽ፣ እያዘነን ያለነው ሞት ወደ አዲስ ህይወት ይቀየራል። ይህ የአልኬሚ ሂደት ነው. የለውጡ ወኪሎች እንሆናለን እና በሂደቱ ውስጥ እንለወጣለን። በውስጣችን ሕያው ሆኖ ሲሰማን ወሳኝ ኃይላችን ታድሶ ወደ ዓላማ እና ደስታ ሕይወት እንመለሳለን ሞት በሕይወታችን ውስጥ ትልቁ ኪሳራ አይደለም። ትልቁ ኪሳራ በውስጣችን እየኖርን የሚሞተው ነው።

- የኖርማን ዘመዶች ጥቅሶች