*** ଦୁ ief ଖକୁ ନେଭିଗେଟ୍ କରିବା |

ଦୁ ief ଖ ଏକ ରହସ୍ୟମୟ ପ୍ରାଣୀ | ଏହା ଆମ ହୃଦୟର ଅନ୍ଧକାର କୋଣରେ ଅଜ୍ଞାତ ହୋଇ ରହିଥାଏ, କେବଳ ଏକ ଗୀତକୁ ଶୁଣିବା, ଚିତ୍ର ଦେଖିବା, ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର ଦେଖିବା, ଏକ ସଂକ୍ଷିପ୍ତ ଚିନ୍ତା କିମ୍ବା ସ୍ମୃତି ଆମ ମନରୁ ଆମକୁ ହରାଇବା ବିଷୟରେ ମନେ ପକାଇଥାଏ | ହଠାତ୍, ଲୁହର ଏକ ସ୍ରୋତ ଭିତରକୁ ଗଲା ଏବଂ ଅଜାଣତରେ umb ୁଣ୍ଟି ପଡ଼େ | ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହୋଇ ଆମେ ଭାବୁଛୁ, ଏହା କେଉଁଠାରୁ ଆସିଲା? ମୁଁ ଭାବିଲି ମୁଁ ଦୁ ving ଖିତ ହୋଇଛି | ଯେତେବେଳେ ଆମେ ଅନୁଭବ କରୁ ଯେ ଆମେ ଯାହା କରିପାରିବୁ ଦୁ gr ଖିତ, ତଥାପି ଆହୁରି ଅଧିକ ଅଛି | ଦୁ ie ଖ ପ୍ରକ୍ରିୟାର କ r ଣସି ରାଇମ୍ କିମ୍ବା କାରଣ ନାହିଁ | ଏହା ପ୍ରତ୍ୟେକ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କ ପାଇଁ ଅଲଗା ଅଟେ | ସମାନ ରହିଲା ଯାହା ଆମେ ଏହାକୁ ନେଭିଗେଟ୍ କରିବା ବିଷୟରେ ଆମର ପସନ୍ଦ | ଆମେ ଆମର ଦୁ ief ଖକୁ ପ୍ରକାଶ କରିପାରିବା ଏବଂ ଏହିପରି ଏହାକୁ ଆମର ହୃଦୟ ଖୋଲିବାକୁ ଅନୁମତି ଦେଇପାରିବା, ଯାହା ଆମକୁ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ବଞ୍ଚିବାକୁ ମୁକ୍ତ କରେ | କିମ୍ବା, ଅନ୍ୟ ଏକ କ୍ଷତି ଅନୁଭବ କରିବାକୁ ଭୟ କରି, ଆମେ ଆମର ହୃଦୟ ବନ୍ଦ କରି ଜୀବନରୁ ଲୁଚାଇ ପାରିବା | ବର୍ତ୍ତମାନ, ଆମେ କେବଳ ଭଲପାଉଥିବା ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କୁ ହରାଇ ନାହୁଁ, ଆମେ ଭିତରେ ମରିବା | ଆମର ସୃଜନଶୀଳ ଜୀବନ ଶକ୍ତି ଶକ୍ତି ଶୁଖିଲା ଶୋଷିଥାଏ ଯାହା ଦ୍ us ାରା ଆମକୁ ବ୍ୟସ୍ତ, ଉଦାସୀନ, କ୍ଳାନ୍ତ ଏବଂ ଅସନ୍ତୁଷ୍ଟ ଅନୁଭବ ହୁଏ | ଦିନସାରା ଟ୍ରାଙ୍କୁଲାଇଜ୍ କରି ଆମେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହୋଇଯାଉ, ବଞ୍ଚିବାର କ’ଣ ଅଛି? ମୁଁ ଏକ ଛୋଟ girl ିଅରୁ ମୋର ଯାତ୍ରା ସମୟରେ ଦୁ ief ଖ ଏକ ନିରନ୍ତର ସାଥୀ ହୋଇଆସୁଛି | ଦଶ ବର୍ଷ ବୟସରେ, ମୋର ମନେ ଅଛି, ରାତିରେ ମୋର ଏକାକୀ ବିଛଣାରେ କାନ୍ଦିବା ମୋର ପୋଷା କୁକୁର, ସିନ୍ଦର, ଯାହାକୁ ମୁଁ ମୋର ସର୍ବୋତ୍ତମ ବନ୍ଧୁ ବୋଲି ଭାବିଥିଲି, ଏବଂ କିଛି ସମୟ ପରେ ଯେତେବେଳେ ମୋ ବାପା ବାହାରକୁ ଯାଇଥିଲେ ଏବଂ ମୋର ପିତାମାତା ଛାଡପତ୍ର ହୋଇଥିଲେ | ଯେତେବେଳେ ମୋ ଭାଇ କାଇଲ୍ ସାଇଷ୍ଟିକ୍ ଫାଇବ୍ରୋସିସ୍ ରୋଗରେ ଆକ୍ରାନ୍ତ ହୋଇ ପନ୍ଦର ବର୍ଷ ପରେ ମରିଗଲେ, ଏବଂ ତାପରେ ତିନି ବର୍ଷ ପରେ ଯେତେବେଳେ ମୋ ବାପା କର୍କଟ ରୋଗରେ ଅପ୍ରତ୍ୟାଶିତ ଭାବରେ ମୃତ୍ୟୁ ବରଣ କଲେ ସେତେବେଳେ ଏହା ମୋ ସହିତ ଆସିଥିଲା ​​| Ive ପ୍ରତ୍ୟେକ storm ଡକୁ ପାଣିପାଗ କଲାବେଳେ Ive ଅଧିକ ଶକ୍ତିଶାଳୀ ହୁଏ | ଦୁ ief ଖକୁ ଆଉ ଭୟ କର ନାହିଁ ମୋର ହୃଦୟ ଖୋଲିଛି ଏବଂ ମୁଁ ମୋର ଦୁ ief ଖ ସହିତ ବଞ୍ଚିବାର ଆନନ୍ଦ ଅନୁଭବ କରିବାକୁ ସକ୍ଷମ ଅଟେ | ଆମ ହୃଦୟକୁ ଖୋଲା ରଖିବା ଏବଂ ଆମର ଦୁ ief ଖକୁ ସ୍ୱୀକାର କରିବା ପାଇଁ ସାହସ ଦରକାର | ଯେତେବେଳେ ସମ୍ମାନିତ ଏବଂ ପ୍ରବାହିତ ହେବାକୁ ଅନୁମତି ଦିଆଯାଏ, ଏହା ଶୀଘ୍ର ଗତି କରିପାରେ, ଗ୍ରୀଷ୍ମ in ତୁରେ ବିଜୁଳି storm ଡ଼ ପରି ଆକାଶକୁ ଆଲୋକିତ କରି ଭୂମିରେ ଶୁଖିଯାଏ | କିଛି ମିନିଟ ମଧ୍ୟରେ, ଏକ ଇନ୍ଦ୍ରଧନୁ ଦେଖାଯାଏ ଯେହେତୁ ସୂର୍ଯ୍ୟ ଏହାର ଉପସ୍ଥିତି ଜାହିର କରନ୍ତି | ଯେତେବେଳେ ଆମେ କାନ୍ଦୁ ଏବଂ ଆମର ଦୁ ief ଖକୁ ମୁକ୍ତ କରୁ, ଆମର ଲୁହ ଏକ ଆଲକେମାଇଜିଂ ଏଜେଣ୍ଟ ହୋଇଯାଏ, ଯାହା ଆମ ଦୁ ness ଖକୁ ଆନନ୍ଦରେ ପରିଣତ କରେ | ଆମେ ହୃଦୟଙ୍ଗମ କରୁଛୁ ଯେ ପ୍ରଥମ ସ୍ଥାନରେ ଆମେ ଦୁ sad ଖିତ ହେବୁ ନାହିଁ ଯଦି ପ୍ରେମ ପାଇଁ ହୋଇନଥାନ୍ତା ଯାହାକୁ ଆମେ ଗଭୀର ଭାବରେ ଅନୁଭବ କରୁଥିଲୁ ଯାହାକୁ ଆମେ ଦୁ ie ଖ କରୁଛୁ | ଆମ ଦୁ ief ଖକୁ ଅନ୍ଧକାରରୁ ଆମନ୍ତ୍ରଣ କରିବା ଏବଂ ଏହାକୁ ପ୍ରବାହିତ କରିବାକୁ ଅନୁମତି ଦେବା, ଆମେ କେବଳ ଏକ ମାଧ୍ୟମରେ ଦେଇଥାଉ | ଆମର ଲୁହ, କିନ୍ତୁ ଆମର ସୃଜନଶୀଳ ପ୍ରୟାସ | ଯେତେବେଳେ ମୋ ଭାଇ ମରିଗଲେ, ମୋର ସାବତ ମା କୁମ୍ଭାର ଏବଂ କାଚ ଅଳଙ୍କାର ତିଆରି କରିବାରେ ଲାଗିଲେ | ମୁଁ ମୋର ଲେଖା ସହିତ ଅଧିକ ଜଡିତ | ଯେହେତୁ ଆମେ ଆମର ଦୁ ief ଖ ପ୍ରକାଶ କରୁ, ଆମେ ଦୁ ie ଖ କରୁଥିବା ମୃତ୍ୟୁ ପରେ ନୂତନ ଜୀବନରେ ପରିଣତ ହୁଏ | ଏହା ହେଉଛି ଆଲକେମି ପ୍ରକ୍ରିୟା | ଆମେ ରୂପାନ୍ତରର ଏଜେଣ୍ଟ ହୋଇଥାଉ ଏବଂ ପ୍ରକ୍ରିୟାରେ ଆମେ ପରିବର୍ତ୍ତିତ ହୋଇଥାଉ | ଭିତରେ ଜୀବନ୍ତ ଅନୁଭବ କରିବା, ଆମର ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ଶକ୍ତି ନବୀକରଣ ହୁଏ ଏବଂ ଆମେ ଏକ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ଏବଂ ଆନନ୍ଦର ଜୀବନକୁ ଫେରି ଆସିଥାଉ | ମୃତ୍ୟୁ ଜୀବନର ସବୁଠାରୁ ବଡ କ୍ଷତି ନୁହେଁ | ସବୁଠାରୁ ବଡ କ୍ଷତି ହେଉଛି ଆମେ ବଞ୍ଚିବା ସମୟରେ ଆମ ଭିତରେ ଯାହା ମରିଯାଏ |

- ନର୍ମନ୍ କୁଜିନସ୍ ଉଦ୍ଧୃତ |